ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ ΝΕΟΥ ΙΕΡΟΔΙΑΚΟΝΟΥ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Τὴν Κυριακὴ 19 Ἰουλίου, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφεὶμ προεξῆρχε στὴν θεία Λειτουργία στὸν Ἱερὸ Ναὸ Θείας Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου στὴν Δραπετσώνα. Κατὰ τὴ διάρκεια τῆς Λειτουργίας ὁ κ. Σεραφεὶμ χειροτόνησε στὸν πρῶτο βαθμὸ τῆς ἱερωσύνης τὸν κ. Νικόλαο Βουρλάκο. Ὁ νέος διάκονος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πειραιῶς, ὁ ὁποῖος εἶναι ἔγγαμος,θὰ διακονεῖ στὸν Ἱερὸ Ναὸ Θείας Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου στὴ Δραπετσώνα. Στὸν χειροτονητήριο λόγο του μεταξὺ ἄλλων εἶπε:
«Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, σεβαστοὶ πατέρες, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί…
Ἡ ἀγάπη γιὰ τὸν ἄνθρωπο εἶναι ἡ ἀρχὴ τῆς διακονίας καὶ διακονώντας ἀγαπητικὰ καὶ ὄχι δουλικά, ἐντέλει διακονοῦμε τὸν ἴδιο τὸ Θεό, ὁ ὁποῖος λαμβάνει τὴν προσφορὰ αὐτὴ ὡς προσωπική Του. Ἐξ ἄλλου ἐκεῖνος μας μύησε «ἐφ᾽ ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε»…
Προσπάθεια μέγιστη στὴ ζωή μου εἶναι νὰ ἀξιωθῶ νὰ βλέπω τὸν Θεὸ μέσα ἀπὸ τὰ μάτια τῶν ἀδελφῶν μου. Γνωρίζοντας ὅτι πραγματικὰ οὐδεὶς ἄξιος τοῦ μεγίστου ὑπουργήματος τῆς ἱερωσύνης, προσεύχομαι στὸν πανάγαθο Θεό, νὰ μοῦ ἐπιτρέψει μὲ τὴν πατρική του ἀγάπη νὰ τὸν διακονήσω, διακονώντας τὸ ποίμνιό Του. Προσεύχομαι στὸν πανοικτίρμονα Κύριο, νὰ μοῦ ἐνδυναμώνει τὴν ἀγάπη μου πρὸς Αὐτόν, ἐνισχύοντας τὴν ἀγάπη μου γιὰ τὸν πλησίον. Μέσα ἀπὸ αὐτὴ τὴν θεολογία τοῦ προσώπου, ποὺ οἱ θεοφόροι ἅγιοι πατέρες μας ἐδίδαξαν, ἀντιλαμβάνομαι ὅτι ὁ Θεὸς βρίσκεται κάθε μέρα, κάθε στιγμὴ «ἐν σαρκί» δίπλα μου, παντοῦ τριγύρω μου, γι’ αὐτὸ προσεύχομαι στὸν Παράκλητο τὸ Πνεῦμα τῆς Ἀληθείας, νὰ μοῦ ἀνοίξει τὰ μάτια τῆς ψυχῆς καὶ νὰ μὲ ἀξιώσει νὰ συναναστρέφομαι τοὺς ἀνθρώπους ὡς εἰκόνες τοῦ ἴδιου τοῦ Θεοῦ…
Τέλος δοξολογῶ τὸν ἐν τρισί προσώποις Ἅγιο θεὸ ποὺ ὅλα τὰ χρόνια τῆς ζωῆς μου, δώρισε στὸ δρόμο μου ἀνθρώπους στοὺς ὁποίους ὀφείλω εὐγνωμοσύνη καὶ τοὺς ὁποίους Σεβασμιώτατε στὸ σημεῖο αὐτό, στὴν ἀγάπη σας θὰ ἤθελα νὰ ἀναφέρω…
Ξεκινώντας ἀπὸ τὸν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη πρ. Πειραιῶς κ. Καλλίνικο γιὰ τὴν βοήθεια, τὶς πνευματικές του συμβουλὲς καὶ γιὰ τὸ ἐνδιαφέρον καὶ τὴν ἀγάπη του ποὺ ὅλα αὐτὰ τὰ χρόνια καὶ μέχρι σήμερα ἀκόμα μοῦ δείχνει.
Πῶς νὰ μὴν συγκλονίζομαι ὅταν στὰ χείλη μου ἔρχεται τὸ ὄνομα τῆς πολυαγαπημένης μου συζύγου Σπυριδούλας. Τῆς συντρόφου ἡ ὁποία δέχτηκε ὡς ἄλλος Σίμων Κυρηναῖος νὰ σηκώσει μαζί μου τὸ βαρὺ σταυρὸ τῆς Ἱερωσύνης. Νιώθω πραγματικὰ σκανδαλωδῶς εὐεργετημένος ἀπὸ τὸν Κύριο ποὺ μοῦ τὴν ἔστειλε σὰν πολύτιμο δῶρο…
Ἄπειρες εὐχαριστίες καὶ εὐγνωμοσύνη στὸν ἄνθρωπο ποὺ ἀπὸ μικρὸ παιδὶ ἄκουγε τοὺς πόνους, τοὺς νεανικοὺς προβληματισμούς, τοὺς φόβους καὶ πνευματικὰ μὲ δρόσιζε. Ὁμιλῶ γιὰ τὸν πνευματικό μου πατέρα, ἀρχιμανδρίτη Ἱερώνυμο Φράγκο, στὸν ὁποῖο καὶ ὀφείλω τὰ πάντα…
Τελευταῖο καὶ ὄχι τυχαῖα θέλω ἀπὸ τὰ μύχια της καρδιᾶς μου νὰ εὐχαριστήσω ἐσᾶς Σεβασμιώτατε Πατέρα καὶ Δέσποτα. Θέλω νὰ σᾶς εὐχαριστήσω γιὰ τὴν ἐμπιστοσύνη ποὺ μοῦ δείχνετε, γιὰ τὴν ἔκδηλή σας ἀγάπη καὶ συμπαράσταση προσωπικὰ σὲ ἐμένα μὰ καὶ στὴ σύζυγό μου Σπυριδούλα. Ἀπὸ τὴν ἀρχὴ ποὺ ἀναλάβετε τὰ ἡνία τῆς ἁγίας αὐτῆς Μητροπόλεως ἔνιωσα τὴν πατρική σας ἀγκαλιὰ καὶ στοργή. Στὸ πρόσωπό σας βρῆκα τὴν λεπτότητα ψυχῆς, τὴν ἁπλότητα καὶ τὴν ἀγάπη ποὺ πρέπει νὰ ἔχει ἕνας ἐπίσκοπος. Σεβασμιώτατε, σὲ λίγα λεπτὰ θὰ λάβω τὴν ἱερωσύνη ἀπὸ τὰ τίμια χέρια σας. Οἱ δικές σας προσευχὲς περιμένω νὰ μὲ στηρίξουν σὲ αὐτὴ τὴν σημαντικότερη στιγμὴ τῆς ζωῆς μου. Εὐχηθεῖτε μου νὰ σᾶς φανῶ χρήσιμος ὅπου ἐσεῖς κρίνεται μὰ πάνω ἀπὸ ὅλα σᾶς παρακαλῶ νὰ προσευχηθεῖτε νὰ γίνω ἕνας σωστὸς κληρικὸς ἀντάξιος τοῦ ὀνόματος τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως…»