Ιερός Ναός Παναγίας Μυρτιδιωτίσσης

Διεύθυνση: Ακτή Πρωτοψάλτη, 185 33, Πειραιάς

Τηλέφωνο: 210 41 73 334

Fax: 210 41 15 941

E – mail: p.myrtid@gmail.com

Ιερείς Ναού:

  • Πανοσ. Αρχιμανδρίτης π.Αυγουστίνος Θεοδωρόπουλος
  • Αιδεσιμ. Πρωτοπρεσβύτερος π.Χαράλαμπος Λαλαΐτης
  • Αιδεσιμ. Πρωτοπρεσβύτερος π.Αλέξιος Ζέππος

Δείτε φωτογραφικό υλικό του Ναού ΕΔΩ.

Ιστορικά Στοιχεία Ιερού Ναού:

Ἐν ἔτει σωτηρίῳ 1930, μὲ τὴν βοήθειαν τοῦ Πανοικτίρμονος Θεοῦ, τῆς Θεομήτορος καὶ τὴν προσπάθειαν τῆς εὐλογημένης ὁμάδος τῶν δώδεκα κτητόρων τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ οἰκοδομήθηκε ὁ πάνσεπτος αὐτὸς οἶκος ἐπ’ ὀνόματι τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Μυρτιδιωτίσσης, ἐπὶ τοῦ δεδομένου οἰκοπέδου.

Ἡ ῥηθεῖσα εὐλογημένη ὁμάδα, ἀποτελουμένη ἐκ τῶν κάτωθι : 1) Παναγιώτη Τζανέα, πρωτοπρεσβυτέρου, 2) Μιλτιάδη Πίγκου, 3) Χαριλάου Κάη, 4) Χρήστου Χρυσαφογεώργου, 5) Διονυσίου Κανδύλα, 6) Δημητρίου Ρουμπάνη, 7) Δημητρίου Παπαδοπούλου, 8) Ἰωάννου Δόβελα, 9) Νικολάου Γαρίδη, 10) Παναγιώτη Βλαστοῦ, 11) Σπυρίδωνος Τραγουδάρα, 12) Σπυρίδωνος Τραγουδάρα, συνέπηξε Σωματεῖον, ὑπὸ τὸν τίτλον «Ἐνοριακὸς Σύνδεσμος Νέου Φαλήρου-Τζαβέλλα», ἀναγνωρισθὲν ὡς «Σωματεῖον φιλανθρωπικόν», δυνάμει τοῦ ὑπ’ ἀριθμ 1308 Ἰουνίου 1925 ἐγγράφου τοῦ ἐν Πειραιεῖ Προέδρου Πρωτοδικῶν καὶ τοῦ ὑπ’ ἀριθμ. 857/16-6-1925 ἐγγράφου τοῦ Γραμματέως τῶν ἐν Πειραιεῖ Πρωτοδικῶν, καὶ συνέθεσε τὸ Καταστατικὸν αὐτοῦ.

Ἡ ὡς ἄνω ῥηθεῖσα ὁμάδα τῶν δώδεκα ὡς Νομικὸν Πρόσωπον μὲ στόχον καὶ σκοπὸν πλέον τὴν ἀνέγερσιν τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Παναγίας Μυρτιδιωτίσσης εἰς τὴν συνοικίαν Νέου Φαλήρου-Τζαβέλλα καὶ ἄλλους ἀγαθοεργοὺς σκοπούς, ἀγόρασε ἐκ συνδρομῶν παρὰ τῆς Ἀεροπορικῆς Ἀμύνης  τὸ παρὸν οἰκόπεδον, δυνάμει τοῦ ὑπ’ ἀριθμ. 2788/20 Φεβρουαρίου 1928 πωλητηρίου συμβολαίου αυτῆς ἀντὶ τοῦ ποσοῦ τῶν 67.145 ἑλληνικῶν δραχμῶν, ἐξοφλητέου εἰς πέντε δόσεις ἐτησίας καὶ ὑπὸ τὸν ὅρον νὰ ἀνεγερθῆ ἐπὶ τοῦ πωληθέντος οἰκοπέδου καὶ δαπάναις τοῦ ἀγοραστοῦ, ἤτοι τοῦ Συνδέσμου «Ἱερὸς Ναὸς Παναγίας Μυρτιδιωτίσσης, παρὰ τὴν ἀκτὴν Πρωτοψάλτη.

Ὡς ἐκ τούτου, ἐν σωτηρίῳ ἔτει 1930 θεμελιώθηκε καὶ οἰκοδομήθηκε ὁ πρῶτος μικρὸς πρόχειρος Ναός, ὁ ὁποῖος ἐν συνεχείᾳ, ἀνακηρύχθηκε διὰ νόμου ὡς ἐνοριακὸς ναὸς διὰ τμήματος ἀποκοπέντος ἀπὸ τῶν δύο ὁμόρων ἐνοριῶν τοῦ Προφήτου Ἠλιοὺ καὶ τῆς Εὐαγγελιστρίας, ὁρισθέντος διὰ τῶν ὁδῶν Μπιζανίου, Τσακάλωφ, Νέστορος, Δεξίππου, Χέϋδεν, Ἀριστοφάνους, Μανούσου Κουνδούρου, Λεωφόρου Φαλήρου καὶ μετὰ τοῦ ἡμίσεος συνοικισμοῦ Τουρκολιμάνου.

Ἡ πίστις καὶ ἡ φιλοτιμία τῆς εὐλογημένης ὁμάδος τῶν δώδεκα κτητόρων καὶ πολλῶν εὐσεβῶν τέκνων τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, οἱ ὁποῖοι ἀνήγειραν τὸν πρῶτον ναόν, μεταλαμπαδεύθηκε καὶ εἰς νεωτέρους. Μὲ πολλοὺς κόπους καὶ φιλοτίμους προσπαθείας προήχθη ἡ ἀνέγερσις τοῦ παρόντος νέου ναοῦ γιὰ νὰ καλυφθοῦν οἱ διαρκῶς αὐξανόμενες ἀνάγκες τοῦ ἐκκλησιάσματος τῆς ἐνορίας.

Ἔπειτα, ἐν ἔτει σωτηρίῳ 1950, ἀνοικοδομήθηκε ὁ σημερινὸς Βυζαντινὸς ναὸς μετὰ τρούλλου διὰ ἀσαλεύτου πέτρας καὶ συμπαγοῦς (ἐκ μπετὸν-ἀρμὲ) στέγης καὶ μὲ ἀνάλογον κωδωνοστάσιον, ὁ ὁποῖος περατώθηκε μετὰ τῶν ἐσωτερικῶν ἐπιχρισμάτων καὶ τῶν ἠλεκτρικῶν καὶ μικροφωνικῶν ἐγκαταστάσεων ἐν ἔτει 1972.

Ἀπὸ τοῦ σωτηρίου ἔτους 1973 κἑξ. ἐπετεύχθη ὁ καλλωπισμὸς καὶ ὁ ἐξοπλισμὸς τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ μὲ τὴν ἀξιέπαινον προσπάθειαν ὅλων τῶν Ἐκκλησιαστικῶν Συμβουλίων, τῶν Ἐρανικῶν Ἐπιτροπῶν καὶ γενικῶς, ὅλου τοῦ φιλοχρίστου λαοῦ τῆς ἐνορίας.

Ἐν ἔτει σωτηρίῳ 1976, μὲ τὴν εὐκαιρίαν διελεύσεως τοῦ ἀγωγοῦ ὀμβρίων ὑδάτων διὰ μέσου τοῦ προαυλίου τοῦ ναοῦ θεμελιώθηκε καὶ ἀνηγέρθη τὸ Πνευματικὸν Κέντρον τῆς ἐνορίας.

Ἐν ἔτει σωτηρίῳ 1996, προσετέθησαν εἰς τὸν Ἱ. Ναὸν νέα προπύλαια μὲ τὴν ταυτόχρονον μεταφορὰν τῶν εἰσόδων τοῦ Ναοῦ μὲ ἀποτέλεσμα τὴν αὔξησιν τοῦ ἐσωτερικοῦ χώρου τοῦ Ναοῦ.

Ταυτοχρόνως, θεμελιώθηκε καὶ ἀνηγέρθη νέα μεγάλη ἡμιϋπόγειος αἴθουσα Πνευματικοῦ Κέντρου κάτωθεν τοῦ ἐμπροσθίου προαυλίου τοῦ Ἱ. Ναοῦ ἀποκλειστικῶς καὶ μόνον διὰ χρῆσιν ἀπὸ τὸ Κέντρον Νεότητος τῆς ἐνορίας.

Ἐν ἔτει σωτηρίῳ 2000, λόγῳ διαβρώσεως τῶν μπετοσιδήρων τῶν ὑποστυλωμάτων τοῦ ναοῦ ἔγινε ἐκσκαφὴ τῶν θεμελίων καὶ ἐπισκευὴ τῶν ὑποστυλωμάτων διὰ προσθήκης νέων μπετοσιδήρων, ἐπικεκαλυμμένων διὰ ἐκτοξευομένου μπετόν.