ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΦΑΛΗΡΟΥ, ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑΣ & ΑΓ ΙΩΑΝΝΟΥ ΡΕΝΤΗ
κ.κ. Σ Ε Ρ Α Φ Ε Ι Μ
ΣΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΩΝ ΓΥΜΝΑΣΙΩΝ – ΛΥΚΕΙΩΝ
Ἀγαπητά μου παιδιά,
Σ’ αὐτὴ τὴ πρώτη μέρα τῆς νέας σχολικῆς χρονιᾶς, πιστεύω πὼς πολλοὶ ἀπὸ ἐσᾶς προσέρχεστε στὸ σχολειό σας μὲ ἐνθουσιασμὸ καὶ ὄρεξη γιὰ μαθητεία καὶ σπουδὴ καὶ πρόοδο. Μὰ τὴν ἴδια στιγμή, δὲ θὰ ἦταν παράδοξο, ἄν μέσα σας ὑπάρχει παράλληλα καὶ μιὰ διάθεση βαρυά, μιὰ ἀπροθυμία, μιὰ τάση πρὸς ἀδράνεια.
Ἂν κάποιος σᾶς ρωτοῦσε «γιατί αὐτὴ ἡ ἀμφιταλάντευση;», μοιάζει πολὺ πιθανό νὰ δεχόταν τὴν ἀπάντηση: «Καλὸ τὸ σχολεῖο, μὰ εἶναι πολὺ βαρετό».
Πολλὲς φορὲς οἰ ἄνθρωποι ὑποστηρίζουμε πὼς κάτι εἶναι βαρετό, σὲ λίγες ὅμως περιπτώσεις εἴμαστε σὲ θέση νὰ ἐξηγήσουμε αὐτή μας τὴν αἴσθηση.
Τοῦτο ὀφείλεται στὸ ὅτι συνηθίζουμε νὰ ἀναζητοῦμε τὶς αἰτίες τῆς δυσθυμίας μας, ἢ ἁπλούστερα τῆς «βαρεμάρας» μας, σὲ παράγοντες ἐξωτερικούς, στὶς συνθῆκες, στὶς δυσκολίες, στοὺς ἄλλους, μὰ ποτέ, ποτὲ στοὺς ἴδιους μας τοὺς ἑαυτούς.
«Αὐτὸς ὁ κόσμος ὁ μικρὸς ὁ μέγας» ἔχει τόσα, μὰ τόσα πράγματα ποὺ ἀξίζουν τῆς προσοχῆς μας, τῆς παρατήρησής μας, τῆς σπουδῆς μας, ὥστε νὰ μοιάζει πολὺ μικρόψυχο τὸ νὰ τοῦ φορτώνουμε τὴν ἀπροθυμία μας νὰ ἀσχοληθοῦμε μὲ κάτι σοβαρά.
Ἂν ὅμως λάβουμε τὴν θαρραλέα ἀπόφαση νὰ ψάξουμε μέσα μας γιὰ ὅλα αὐτὰ ποὺ μᾶς κάνουν ἀργοὺς καὶ ὀκνηρούς• ἂν θελήσουμε μὲ εἰλικρίνεια νὰ ἀναζητήσουμε τὶς πτυχὲς ἐκεῖνες τοῦ ἴδιου μας τοῦ ἑαυτοῦ, ποὺ μᾶς κάνουν νὰ «βαριόμαστε», τότε θὰ ἔχουμε κάνει ἕνα ἀποφασιστικὸ βῆμα πρὸς τὴν αὐτογνωσία.
Κοιτώντας λοιπὸν προσεκτικά μέσα στὴ ψυχή μας, θὰ συναντήσουμε τρεῖς δυνάμεις ποὺ καθορίζουν τὶς ἐπιλογές μας: τὴν θέληση, τὴν ἐλευθερία καὶ τὴν ἀγάπη.
Ἡ θέληση εἶναι ἐκείνη ποὺ μᾶς κινητοποιεῖ, ἐκείνη ποὺ μᾶς ἐπιτρέπει νὰ θέτουμε στόχους, νὰ ὀνειρευόμαστε καὶ νὰ προσπαθοῦμε γιὰ τὴν ἐπίτευξη τους.
Ἡ ἐλευθερία εἶναι ἐκείνη ποὺ μᾶς κάνει νὰ ἀγωνιζόμαστε καὶ νὰ παλεύουμε γιὰ τὴν ἐπίτευξη τῶν σκοπῶν μας, εἶναι ἐκείνη ποὺ μᾶς δυναμώνει ὥστε νὰ κατανικοῦμε τὰ ἐξωτερικὰ ἐμπόδια, μὰ κυρίως τὰ ἐσωτερικά, τὰ πάθη καὶ τὶς ἀδυναμίες μας, οἱ ὁποῖες μᾶς κάνουν δούλους ἀνύμπορους καὶ ἀδρανεῖς.
Ἡ ἀγάπη εἶναι ἐκείνη ποὺ νοηματοδοτεῖ τὰ ὄνειρά μας. Ὅ,τι κι ἂν ἐπιλέξουμε νὰ κάνουμε στὴ ζωή μας, μὲ ὅ,τι θελήσουμε νὰ ἀσχοληθοῦμε, ὅσο σημαντικὸ κι ἄν εἶναι αὐτό, ἄν δὲν ἔχουμε ἀγάπη σὲ τίποτα δὲν θὰ ὠφεληθοῦμε, μὰ οὔτε θὰ ὠφελήσουμε. Ἐκεῖνος ποὺ ἔχει ἀγάπη μελετᾶ, σπουδάζει, ἐργάζεται, ὑπάρχει, γιὰ νὰ προσφέρει σὲ κάθε στιγμή, τὴν γνώση του, τὴν ἐμπειρία του, τὸν κόπο του, τὸν ἴδιο του τὸν ἑαυτὸ στοὺς ἄλλους. Αὐτὸ τὸ θυσιαστικὸ ἦθος προσδίδει στὰ ἔργα μας, στὶς προσπάθειες μας, στὶς σπουδές μας οὐσία καὶ νόημα. Ἕνα νόημα ἱκανὸ νὰ νικήσει τὴν βαρεμάρα, τὴν ὀκνηρία, τὴν ἀναποφασιστηκότητα, τὴν ἀπροθυμία. Γιατί, ἀγαπητά μου παιδιά, αὐτὴ εἶναι ἡ ἀλήθεια: οἱ ἄνθρωποι βαριόμαστε, ἐπειδὴ ἀπὸ τὴ ζωή μας λείπει τὸ νόημα.
Τὸ σχολεῖο εἶναι ἕνας ὄμορφος δρόμος γιὰ νὰ δυναμώσετε τὴν θέλησή σας, γιὰ νὰ καταστεῖτε ἀληθινὰ ἐλεύθεροι, γιὰ νὰ ἑδραιωθεῖ ἡ ἀγάπη στὶς ψυχές σας. Πορευτεῖτε μὲ βῆμα σταθερό, σὲ τούτη τὴν ἀνηφορικὴ πορεία καὶ εἶναι βέβαιο πὼς θὰ βρεῖ ἡ ζωή σας νόημα.
Σᾶς εὔχομαι ὁ Χριστὸς, ὁ Σωτήρας καὶ Διδάσκαλος κάθε ἀνθρώπου διψασμένου γιὰ τὴν γνώση τῆς ἀλήθειας, νὰ γίνει συνοδοιπόρος σας σὲ τούτη τὴ νέα σχολικὴ χρονιά, εὐλογώντας τὶς σπουδές σας, φωτίζοντας τὴν σκέψη σας καὶ τοὺς καθηγητὲς σας, νοηματοδοτώντας κάθε σας ἐπιλογή.
Μέ ὅλη μου τήν ἀγάπη
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΣ
+ Ο ΠειραιΩς ΣΕΡΑΦΕΙΜ
