Ἄβυσσος ἀγαπητέ κ. Γασπαράκη ἡ κατάστασις…

Ἄβυσσος ἀγαπητέ κ. Γασπαράκη ἡ κατάστασις…

Ὁ κ. Νικ. Γασπαράκης, Διευθυντής τοῦ Γραφείου Τύπου τῆς «Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος» σχολιάζων τό ἡμέτερο Ἀνακοινωθέν ἀπό 21 τρ. μηνός Σεπτεμβρίου ἐ.ἔ. ἀπέφυγε μεθοδικῶς νά ἀπαντήση ἐπί τῆς οὐσίας τοῦ Ἀνακοινωθέντος καί στό βασικό ἐρώτημα πού δημοσίᾳ ἐτέθη στόν «Ἀρχιεπίσκοπο» κ. Νικ. Φώσκολο: Μέ ποῖο δικαίωμα καί ποία ἁρμοδιότητα καταστρατηγεῖ τήν νομιμότητα καί σέ ὀρθοδόξους μαθητάς ἰδιωτικοῦ σχολείου τῆς θρησκευτικῆς του ἑνώσεως, τελεῖ διά λειτουργοῦ του «μυστηριακή πράξη ἁγιασμοῦ» τήν ὁποία θεωρεῖ ὡς ἀνυπόστατον ἡ Ὀρθόδοξος Καθολική Ἐκκλησία καί γιά τήν ὁποία διαμαρτύρεται ἐντόνως ὁ Κανονικός καί νόμιμος Ἐπίσκοπος τῶν εἰρημένων ὀρθοδόξων παίδων. Παρατίθεται μάλιστα εἰς ἀντιπαραβολή τοῦ γεγονότος ἡ ἐνεργεία τοῦ Ρωμαιοκαθολικοῦ «Ἀρχιεπισκόπου» Τήνου-Νάξου κ. Νικολάου, νά ὁδηγηθοῦν κατ’ ἐντολήν του οἱ Ρωμαιοκαθολικῆς πίστεως μαθηταί τοῦ Δημοσίου Δημοτικοῦ Σχολείου Ἐξωμβούργου Τήνου μετά τῶν γονέων των εἰς Ρωμαιοκαθολικόν Ναόν καί ἐκεῖ νά τελεσθῇ ὁ «ἁγιασμός» ἐνάρξεως τοῦ νέου σχολικοῦ ἔτους.
Αὐτό ἦτο τό θέμα ἀλλά ὁ κ. Γασπαράκης τό ἀπεσιώπησε πλήρως διά νά καταδείξει τό ἰδικόν του καί τῆς θρησκευτικῆς του παραδοχῆς «χριστιανικό ἦθος». Ἐξετράπη ἀτυχῶς δι’ αὐτόν σέ ὕβρεις κατά τῆς ἀνακοινώσεώς μας καί δι’ αὐτῆς τοῦ προσώπου μου ἰσχυριζόμενος ὅτι «στεροῦμαι προεχόντως χριστιανικοῦ ἤθους καί εἶμαι καί ἀνιστόρητος!!!». Θά λησμόνησε φαίνεται ὁ κ. Γασπαράκης πολύ συντόμως τά πρόσφατα ὁμόφωνα ψηφίσματα τῶν Ἰρλανδικοῦ καί Ὀλλανδικοῦ Κοινοβουλίων γιά τίς χιλιάδες κακουργηματικές καί αἴσχιστες πράξεις παιδεραστίας τῶν Ρωμαιοκαθολικῶν θρησκευτικῶν λειτουργῶν, πού μεθοδικά συνεκάλυψε ὁ πρότριτα «μακαριοποιηθείς» Πάπας Ἰωάννης-Παῦλος Β΄. Θά λησμόνησε φαίνεται ὁ κ. Γασπαράκης τίς συνεχεῖς ἀπολογίες στό διαδίκτυο τῶν ὁμοπίστων του «καρδιναλίων καί ἀρχιεπισκόπων» στίς Η.Π.Α. καί τά ἑκατομμύρια δολλάρια τῶν ἀποζημιώσεων στά θύματα τῆς φρικώδους παιδεραστίας τοῦ Ρωμαιοκαθολικοῦ «χριστιανικοῦ ἤθους».
Μήπως μπορεῖ νά μᾶς πληροφορήσει ὁ Ἐντιμότατος κ. Γασπαράκης γιατί τήν στιγμή πού ἡ Κεντρική Τράπεζα τῆς Ἰταλίας Bank Italia συμπεριέλαβε τό IOR (ἰδιοκτησίας τοῦ Βατικανοῦ) στούς ἐξωκοινοτικούς χρηματοοικονομικούς ὁμίλους πού θά πρέπει νά ἐλέγχωνται μέ βάση τήν Νομοθεσία γιά τήν καταπολέμηση τῆς ἀνακύκλωσης βρώμικου χρήματος τό Βατικανό ἀπέσυρε τά κεφάλαιά του ἀπό 9 ἰταλικές τράπεζες γιά νά τά μεταφέρει στήν Γερμανία (πατρίδα τοῦ νῦν Πάπα); Ἡ ἰταλική δικαιοσύνη εἶχε δεσμεύσει τά ἑκατομμύρια Εὐρώ τοῦ IOR (ἰδιοκτησίας τοῦ Βατικανοῦ) πού ταξίδευαν χωρίς τίς νόμιμες διαδικασίες ἀπό τό θησαυροφυλάκιο τοῦ Βατικανοῦ στήν JP Morgan Frankfurt καί τήν Banca Fuccino ἐνῶ ἡ Τράπεζα Banco Artigiano εἶχε εἰδοποιήσει τίς εἰσαγγελικές ἀρχές ὅτι τό IOR (ἰδιοκτησίας τοῦ Βατικανοῦ) εἶχε ζητήσει τήν πραγματοποίηση δύο τραπεζικῶν συναλλαγῶν ἀποφεύγοντας τίς νόμιμες διαδικασίες.
Μήπως μπορεῖ νά μᾶς πληροφορήση ὁ ἐντιμότατος κ. Γασπαράκης γιατί τό Ἀμερικανικό Ὑπουργεῖο Οἰκονομικῶν προειδοποίησε ὅτι τό Βατικανό εἶναι «εὐάλωτο» στό ξέπλυμα βρώμικου χρήματος καί τό κατέταξε μαζί μέ τήν Ὑεμένη, τήν Ρουμανία καί τό Βιετνάμ; Γνωρίζει ὁ ἐντιμότατος κ. Γασπαράκης ὅτι σύμφωνα μέ τήν Ἀπόφαση τοῦ Δικαστηρίου τῆς Ρώμης τό 2010 ἡ Cosa Nostra (Ἰταλική μαφία) εἶχε μεγάλες καταθέσεις στό IOR (ἰδιοκτησίας τοῦ Βατικανοῦ) καί στήν Banco Ambrosiano τοῦ Βατικανοῦ; Γνωρίζει ὅτι τό IOR (ἰδιοκτησίας τοῦ Βατικανοῦ) φυλάσσει τά οἰκονομικά μυστικά τοῦ Βατικανοῦ στόν φορολογικό παράδεισο τῶν νήσων Kaiman τῆς Καραϊβικῆς καί ὅτι ἡ Κεντρική Τράπεζα τοῦ Βατικανοῦ APSA ἔχει πάρει τό πράσινο φῶς γιά τήν ἔκδοση κερμάτων σέ Εὐρώ παρά τό ὅτι δέν παρέχει κανένα ἐχέγγυο διαφάνειας; Ἄβυσσος ἀγαπητέ κ. Γασπαράκη ἡ κατάστασις καί μάλιστα ἐν ὀνόματι τοῦ σταυρωθέντος ὑπέρ τῆς τοῦ κόσμου ζωῆς καί σωτηρίας Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ. Αὐτά ὅμως εἶανι τά ἀπότοκα καί τά ὀψώνια τῆς σχάσεως ἀπό τό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας.
Ὅσον ἀφορᾶ στά ρητορικά ἐρωτήματα τοῦ κ. Γασπαράκη καί στήν ἔνστασή του περί ἱστορικοῦ ἐλλείματός μας ἀπαντῶμεν ὅτι ἡ ὄντως Η΄ Οἰκουμενική Σύνοδος πού συνῆλθε στήν Κωνσταντινούπολη τό 879-880 μέ τήν συμμετοχή καί τοῦ τότε ὀρθοδόξου Πάπα παλαιᾶς Ρώμης Ἰωάννου τοῦ Η΄ διά τῶν ἀντιπροσώπων του καί τῆς ὁποίας ἀπεδέχθη πλήρως τά Πρακτικά ἐδογμάτισε ὅτι τό filioque ἀποτελεῖ αἵρεση διότι ἀνατρέπει καί συγχέει τά ἰδιώματα τῶν Θείων Προσώπων τῆς Παναγίας Τριάδος καί ἑπομένως τό Πατριαρχεῖο τῆς Δύσεως καί ἡ καθέδρα τοῦ παλαιᾶς Ρώμης ἀποδεχθέντα τήν λατινική κακοδοξία τοῦ filioque ἀπό τό 1009 κατέστησαν κακόδοξα καί αἱρετικά, ἀπεκόπησαν ἀπό τό ἕνα καί μοναδικό σῶμα τῆς Μιᾶς Ἁγίας Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας μέ κεφαλή τόν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, ἐστερήθησαν τῆς χάριτος τοῦ Παναγίου Πνεύματος ὡς ἀποδεικνύει ἡ σῆψις τοῦ Ρωμαιοκαθολικοῦ «ἁγιασμοῦ» καί εὑρίσκονται ὑπό τάς ἀράς καί τά ἀναθέματα τῶν ἁγίων καί Θεοφόρων Πατέρων.
Αὐτή εἶναι ἡ πίστις τῆς ἀδιαιρέτου Ἐκκλησίας τήν ὁποίαν ἐπανέλαβον οἱ Σύνοδοι τοῦ 1009, τοῦ 1054, τοῦ 1089 ἐν Κωνσταντινουπόλει, ἡ Ἐνδημοῦσα τοῦ 1170-1178, τοῦ 1273 ἐν Κωνσταντινουπόλει, ἡ πρώτη καί δευτέρα Σύνοδοι ἐν Βλαχέρναις Κωνσταντινουπόλεως, τοῦ 1324 ἐν Νυμφαίῳ, ἡ ὄντως Θ΄ Οἰκουμενική Σύνοδος τοῦ 1341-1351 ἐν Κωνσταντινουπόλει, τοῦ 1441 ἐν Ρωσσίᾳ, τοῦ 1443 καί τοῦ 1672 ἐν Ἱεροσολύμοις, τοῦ 1484, τοῦ 1642, τοῦ 1672, τοῦ 1722, τοῦ 1727, τοῦ 1838, τοῦ 1848 καί τοῦ 1895 ἐν Κωνσταντινουπόλει καί τέλος τοῦ πανορθοδόξου Συνεδρίου ἐν Μόσχᾳ τό 1948. Μετά λοιπόν τόσες Συνοδικές Διαγνῶμες καί Ἀποφάσεις γιά τά «ἀντίθεα παπικά ἀνοσιουργήματα καί τήν ματαιόφρονα καί σατανικήν τῶν παπικῶν αἵρεσιν» (Ἐγκύκλιος τῆς ἐν Κων/πόλει Συνόδου τοῦ ἔτους 1838) καί τήν ἀπάντησιν τῶν Ὀρθοδόξων Πατριαρχῶν τῆς Ἀνατολῆς πρός τόν Πάπα Πῖον τόν Θ΄ (1848) κατά τήν ὁποίαν «τούτων τῶν πλατυνθεισῶν… ἐπί μέγα μέρος τῆς οἰκουμένης αἱρέσεων, ἦν ποτε ὁ Ἀρειανισμός, ἔστι δέ σήμερον καί ὁ Παπισμός…» μπορεῖ νά ἀρθρωθεῖ ὁποιοσδήποτε σοβαρός λόγος μετά καί τήν κατακρήμνιση καί σέ ἄλλες κακοδοξίες καί αἱρέσεις τοῦ Ρωμαιοκαθολικισμοῦ γιά «δύο πνεύμονες» ἤ γιά «ἀδελφές ἐκκλησίες» πού ἀπό πρόδηλη σκοπιμότητα διασπείρονται;
Ὅσον ἀφορᾶ στίς δηλώσεις τοῦ εὐψύχου καί ἀγωνιστοῦ Μακ. Ἀρχιεπισκόπου Κύπρου κ. Χρυσοστόμου, εὐχερῶς ἀντιλαμβανόμεθα ὅτι ἀνεζήτει ἀπεγνωσμένα βοήθειαν εἰς τά διεθνῆ φόρα γιά τήν μαρτυρική του πατρίδα καί ἀντ’ αὐτῆς ἔλαβε ὑπό τοῦ προσκληθέντος καί κατέχοντος ἀντικανονικῶς τόν θρόνον τῆς παλαιᾶς Ρώμης Βενεδίκτου ΙΣΤ΄ τήν εὐχήν γιά «καλήν ὑπομονήν»!!!
Τέλος ὅσον ἀφορᾶ στήν νομικήν ὑφήν τοῦ θέματος «ἐνημερώνομεν» τόν εἰδικό κ. Γασπαράκη ὅτι θά τά εἴπωμεν καλῶς ὡς πολιτικῶς πλέον ἐνάγοντες.

Ο   Μ Η Τ Ρ Ο Π Ο Λ Ι Τ Η Σ
+ ὁ Πειραιῶς Σ Ε Ρ Α Φ Ε Ι Μ

 

Ἱκανοί ἀδελφοί πρωτιστεύοντες καί μή«ἐπενδύουν» στήν προσέγγιση τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας μέ τήν ἑτεροδοξία καί ἀφελῶς ἀναμένουν ἐξ αὐτῆς τῆς προσεγγίσεως «ὠφέλη», ἀγνοοῦντες δυστυχῶς τήν ἱστορία καί κυρίως ὅτι ἡ αἵρεσις καί ἡ κακοδοξία σκληρύνουν τήν ἀνθρωπίνη ὕπαρξη, τήν ἀποκόπτουν ἀπό τήν ζωοποιό χάρη τοῦ Παναγίου Θεοῦ καί τήν ὁδηγοῦν στήν ἰδιοτέλεια, στόν  φονταμενταλισμό καί στήν αὐτοδικαίωση.«Λησμονοῦν;» ὅτι ἡ πτσις τῆς Βασιλίδος τῶν πόλεων δέν ἐγένετο οὐσιαστικῶς τό 1453 ἀλλά τό 1204 καί ὅτι γιά τούς ποταμούς αἱμάτων καί τίς ἀνήκουστες θηριωδίες τῶν ὀρδῶν τοῦ Κεμάλ Ἀττατούρκ ἀπεστάλη συγχαρητήριο τηλεγράφημαπό τό «αἰχμάλωτο» καί ὑπόδουλο στήν κακοδοξία καί τήν αἵρεση πρεσβυγενές καί παλαίφατο Πατριαρχεῖο μας τῆς παλαιᾶς Ρώμης καί τῆς Δύσεως (+Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου,ρχιεπισκόπου θηνν, Φσις καί χαρακτήρ τς Ονίας, κδ. «Φοίνικος», θήνησι 1928, σ. 45).

 

Εἶναι ἀτυχές δέ τό γεγονός ὅσοι ἐξακολουθοῦν «ἀνησυχοῦντες» νά ἔχουν μνήμη  καί ἐμπόνως νά ἀγωνιοῦν φανερά γιά τήν ἄσπιλη νύμφη τοῦ οὐρανίου Βασιλέως τῆς δόξης νά χαρακτηρίζωνταισάν γραφικοί, σάν ἀνεδαφικοί, σάν ἐξωκοσμικοί, σάν παρίες τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ σώματος ἐνῶ ἡ πασίδηλη πραγματικότης εἶναι ὅτι τό μόνο ἀποτέλεσμα πού προκύπτει ἀπό τόν συσχηματισμό, τήν ἀβροφροσύνη καί τίς δῆθεν καλές σχέσεις εἶναι ἡ ἀπομείωση τῆς ὀρθοδόξου αὐτοσυνειδησίας καί ἡ συγκρητιστική ὁμογενοποίηση. Δυστυχῶς θά ἀναμένωμεν ἐσαεί τό ἄνοιγμα τῆς Χάλκης, τήν ἀναγνώριση διεθνοῦς status τοῦ Πανσέπτου Οἰκουμενικοῦ μας Πατριαρχείου, τήν ἐπιστροφή τῶν περιπύστων σεβασμάτων τοῦ Γένους καί πανιέρων Ναῶν τῆς ἀδιαιρέτου Ἐκκλησίας, ὅπου συνεκλήθησαν Οἰκουμενικές Σύνοδοι καί τήν μή μετατροπή τους μεθοδικά σέ τεμένη τοῦ ἀντιτριαδικοῦ Ἰσλάμ, ὅπως ἀποδεικνύεται ἐκ τῆς ἀκολουθουμένης τακτικῆς. Ἡ Ὀρθόδοξος Χριστιανική συνείδησις θά μποροῦσε ποτέ νά ἀνεχθῇ οἱ Ναοί τοῦ Ἁγίου Πέτρου τῆς παλαιᾶς Ρώμης καί τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Λατερανοῦ, τοῦ Ἁγίου Παύλου Λονδίνου καί τό Ἀββαεῖο τοῦ Γουενσμίνιστερ νά ἔχουν μετατραπῇ σέ μουσεῖα καί νά ἀπειλεῖται ἡ μετατροπή τους σέ Μουσουλμανικά τεμένη ὅπως ἀδιαμαρτυρήτως ἀπό τόν Δυτικό κόσμο συμβαίνει μέ τόν πανίερο Ναό τῆς ὑπ’ οὐρανόν Ὀρθοδοξίας τόν πανάχραντον Ναόν τῆς τοῦ Θεοῦ Σοφίας Κωνσταντινουπόλεως;

 

Ἀφορμή γιά αὐτές τίς σκέψεις ἔδωσε αὐταποδείκτως ἡ ἐμμονή τοῦ Ρωμαιοκαθολικοῦ Ἀρχιεπισκόπου τῶν ἐν Ἀθήναις «Καθολικῶν» παρά τήν ἔντονη καί διαρκῆ διαμαρτυρία καί τίς ἐνστάσεις μας νά χρησιμοποιῇ τήν ἐκπαιδευτική ἰδιωτική μονάδα, ἰδιοκτησίας τῆς θρησκευτικῆς του παραδοχῆς ὡς ὄχημα γιά νά ἐπεμβαίν στήνσυγκρητιστική διαμόρφωση τῆς θρησκευτικῆς συνείδησης τῶν πλειονοψηφίας τῶν μικρῶνμαθητῶν πού εἶναι ὀρθόδοξοι καί ἀποτελοῦν ποίμνιο τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας μέ τήν ἀνεπίτρεπτη καί ἀπαράδεκτη κατ’ ἐντολήν του τέλεση «ἁγιασμοῦ» ἐνάρξεως τοῦ νέου σχολικοῦ ἔτους ἀπό τόν Ρωμαιοκαθολικό «Ἐφημέριο»Πειραιῶς.

 

Ἐρωτῶμεν δημοσίᾳ τόν Ρωμαιοκαθολικό κ. Νικόλαο Φώσκολο, ὁ ὁποῖος σημειωτέον δέν ἠθέλησε νά ἀπαντήσῃ στήν ἔγγραφη διαμαρτυρία μας ὑποχρεώνοντάς μας ἐκ τούτου, κηδομένους τῆς ὀρθοδόξου αὐτοσυνειδησίας τῶν ἁπαλῶν παίδων τοῦ Δημοτικοῦ Σχολείου τῆς Jeanne d’ Arc, νά καταφύγομεν στήν προστασία τοῦ ποινικοῦ νομοθέτου, γεγονός γιά τό ὁποῖο ἐσυκοφαντήθημεν ἀκόμη καί ὑπό τοῦ Ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν τῶν Η.Π.Α., στό ὁποῖο καί ἀπαντήσαμε δεόντως, διατί ἐμμένει στήν ἀπαράδεκτη ἐνέργειά του;

 

Ἐρωτῶμεν τόν Ἐκλαμπρότατο κ. Φώσκολο, μέ ποῖο δικαίωμα καί μέ ποῖα ἁρμοδιότητα εἰσέρχεται σέ κανονική πνευματική δικαιοδοσία ὀρθοδόξων πιστῶν καί ἐπιβάλλει αὐταρχικῶς τήν τέλεση «ἱερατικῆς πράξεως», τήν ὁποία ἡ Ὀρθόδοξος Καθολική Ἐκκλησία θεωρεῖ ὡς ἀνυπόστατο καί κανονικῶς ἀνύπαρκτο ἐπειδή ὁ αἰώνιος Θεός τό καταδεικνύει μέ τήν ἀπώλεια τῆς ἁγιαστικῆς χάριτος νεκεν τῆς ὁποίας ὁ Ρωμαιοκαθολικός «ἁγιασμός» σήπεται καί γι’ αὐτό προστίθεται ἅλας(Α΄ Τομ. Μεγ. ἑλλην. Ἐγκυκλοπαίδειας, σελ. 296 καί Κ. Οἰκονόμου, «Τά σωζόμενα ἐκκλ. συγγράμματα», τ. Α΄, σελ. 472) καί εἰδικώτερονὅταν ὁ ἔχων τήν εὐθύνη τῶν Ὀρθοδόξων πιστῶν τῆς περιοχῆς Ὀρθόδοξος Ἐπίσκοπος διαμαρτύρεται ἐντόνως;

 

Ἐρωτῶμεν τόν Ἐκλαμπρότατο κ. Φώσκολογιατί μέ ἐντολή τοῦ Ρωμαιοκαθολικοῦ Ἀρχιεπισκόπου ΝάξουΤήνου κ. Νικολάου, ὅπως ἀποδεικνύεται ἀπό τήν Ἀνακοίνωση τοῦ Γραφείου Τύπου τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Ἀρχιεπισκοπῆς ΝάξουΤήνου, στίς 11/9/2012(http://cyclades24.gr/index.php/component/k2/item/779-stin-antepithesi –ii-katholiki-episkopi) ἐστάληΡωμαιοκαθολικός λειτουργός καί «ἀπό σεβασμό πρός τήν πλειονότητα τῶν μαθητῶν» (sicπῆρε τούς γονεῖς καί τά παιδιά ἀπό τό δημόσιο Δημοτικό Σχολεῖο Ἐξωμβούργου Τήνου καί τούς ὁδήγησε σέ Ρωμαιοκαθολικό Παρεκκλήσιο, ὅπου ἐκεῖ τέλεσε τόν «ἁγιασμό» τοῦ νέου σχολικοῦ ἔτουςδιαχωρίζοντάς τα ἀπό τά ὀρθόδοξα παιδιά τοῦ σχολείου; Ἄρα λοιπόν οἱ Ρωμαιοκαθολικῆς πίστεως μαθητές δημοσίων σχολείων πρέπει νά ἁγιάζωνται, ἀπό Ρωμαιοκαθολικό θρησκευτικό λειτουργό καί οἱ ὀρθόδοξοι μαθητές τοῦ ἰδιωτικοῦ Σχολείου τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς θρησκευτικῆς κοινωνίας δέν πρέπει νά εὐλογοῦνται ἀπό Ὀρθόδοξο κληρικό;

 

ντιλαμβάνεται κανείς τήν προφανῆ σκοπιμότητα καί ἐπιρρωνύονται πλήρως γιά μία εἰσέτι φορά οἱ ἀρχικές διαπιστώσεις μας. Τό προσωπεῖο τῶν Ρωμαιοκαθολικῶν «ἀδελφῶν»,ὅπως ἀρέσκονται νά ἀποκαλοῦνται, μέ τήν ἐνέργειά τους αὐτή, πλήρως ἀποδομεῖται καί ἀποδεικνύεται ὅτι ἡ αἵρεση καί ἡ κακοδοξία στρεβλώνουν τήν ὀρθή ἀντίληψη καί τήν δικαιοσύνη τῶν ἀνθρώπων.

 

Στό σημεῖο αὐτό ἀπαντῶμε στόν Ἐκλαμπρότατο Ρωμαιοκαθολικό Ἀρχιεπίσκοπο Νάξου-Τήνου κ. Νικόλαο καθώς καί στήν ἐφημερίδα ΚΑΘΟΛΙΚΗ (φ. 85/31.7.2012) ὅτι τό ἐπιχείρημα τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Θρησκευτικῆς κοινωνίας ὅτι δέν δέχεται τόν χαρακτῆρα ΝΠΔΔ ἐν Ἑλλάδι, διότι «τότε γίνεται Ἐθνική Ἐκκλησία καί παύει νά εἶναι Καθολική», εἶναι προφανῶς προσχηματικό, ὅταν ἐκστομεῖται μάλιστα ἀπό θεράποντες τοῦ κράτους τοῦ Βατικανοῦ, στήν ἀπέλπιδα καί καταδικασμένη νομικά προσπάθειά τους γιά σύναψη «Κονκορδάτου», μέ τήν Ἑλληνική Πολιτεία, γιά τήν ἀναγνώριση καθεστῶτος ἰδίου δικαίου (sui generisδηλ. κράτους ἐν κράτει, μορφώματος ἀνυπάρκτου στό δικαιϊκό μας σύστημα, πού ἀποβλέπει στήν κρατική «ἀναγνώριση» κατά παράβαση τοῦ ἰσχύοντος Συντάγματος, μιᾶς θρησκευτικῆς παραδοχῆς ὡς δῆθεν «Καθολικῆς» Ἐκκλησίας. Ἡ ὄντωςἘκκλησία οὐδέποτε μπορεῖ νά μετατραπῇ σέ ἐθνική ἐπειδή αὐτό ἀποτελεῖ αἵρεση καί διότι ἡ Ἐκκλησίας εἶναι ὑπεράνω τῶν ἐθνοτήτων καίπροσέτι ἡ ἰδιότης τοῦ ΝΠΔΔ δέν ἀφορᾶ στήν πνευματική ὑπόσταση καί ὀντολογία Της ἀλλά στίς ἐξωτερικές νομικές σχέσεις τῆς Ἐκκλησίας καί συνεπῶς τό προαναφερόμενο ἐπιχείρημα ἀποδεικνύεται ἕωλο, ἀβάσιμο καί προσχηματικό.

 

Ἑπομένως θέτομε στήν ὀρθόδοξη αὐτοσυνειδησία τό ἐρώτημα δέν θά ἦτανοὐσιώδης, ἀποτελεσματική καί θεόθεν ἐπιβραβευμένη ἡ παγκόσμια ἱεραποστολή τῶν Ὀρθοδόξων ἀπέναντι στήν ἑτεροδοξία καί ἡ κατάδειξις τῶν φρικωδῶν αἱρέσεων καί κακοδοξιῶν χωρίς συσχηματισμούς καί κοσμικούς καθωσπρεπισμούς ὑπό τό φῶς, τόν τρόπο καί τήν δυναμική τῶν ἁγίων καί θεοφόρων Πατέρων;

 

Ἐναργέστατα παραδείγματα ἀποτυχίας τῆς ἀκολουθουμένης τακτικῆς εἶναι οἱ δῆθεν ἐπιτυχῶς καταλήξαντες θεολογικοί διάλογοι μέ τούς κακοδόξους μονοφυσίτας, δῆθεν ἀρχαίας «ὀρθοδόξους» ἀνατολικάς «Ἐκκλησίας» καί τούς κακοδόξους παλαιοκαθολικούς, καθώς καί ὁἀτέρμων θεολογικός διάλογος μετά τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς θρησκευτικῆς κοινωνίας πού εὐστόχως ἀπό τόν ἐπί 20ετία ὀρθόδοξο συμπρόεδρο αὐτοῦ ἀπεκλήθη «ἀνόσιο παίγνιο».

 

Δέν εἶναι φαιδρεπίφαιδρο τό γεγονός ὅτι συζητοῦμε γιά τήν κανονική κατάσταση καί ἁρμοδιότητα τοῦ κατά τήν πρώτη χιλιετία τότε ὀρθοδόξου Πατριάρχου καί Πάπα παλαιᾶς Ρώμης καί Δύσεως σήμερα πού ὁ κατέχων  ἀντικανονικῶς τόν πρεσβυγενῆ αὐτό θρόνο τυγχάνει κακόδοξος καί αἱρεσιάρχης; Καί ἀντί νά συζητοῦνται οἱ κακοδοξίες καί οἱ αἱρέσεις του ὑπό τό φῶς τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, τῶν Ἁγίων Πατέρων καί τῶν Ἁγίων Οἰκουμενικῶν Συνόδων, ἀναλισκόμεθα σέ συζητήσεις ἑτέρων θεμάτων;

 

Ὁ δόκιμος Καθηγητής Πληροφοριακῶν Συστημάτων τοῦ Harvard κ. Καμπουράκης προσεφέρθη πρό 5ετίας περίπου σέ πρωτιστεύοντα Ἱεράρχη τῆς Ἁγιωτάτης ἡμῶν Ἐκκλησίας νάργανώσῃ δορυφορική πλατφόρμα σέ 16 γλῶσσες πού νά ἐκπέμπει παγκόσμια τό ὀρθόδοξο μήνυμα καί τήν ὀρθόδοξη ἀλήθεια καί ἀκόμη περιμένει τήν ἀπάντηση…

 

Ο  Μ Η Τ Ρ Ο Π Ο Λ Ι Τ Η Σ

+ ὁ Πειραιῶς Σ Ε Ρ Α Φ Ε Ι Μ