ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν Πειραιεί τη 7η Απριλίου 2025
ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ ΔΕΝ ΕΟΡΤΑΖΟΥΝ ΤΟ ΠΑΣΧΑ;
(Αντί για την Ανάσταση του Χριστού «εορτάζουν» τον θάνατό του)
Η Ορθόδοξη Καθολική Εκκλησία μας, η μόνο αληθινή, Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία του Χριστού, καθότι, μόνη αυτή διατηρεί ανόθευτη και απαραχάρακτη την σώζουσα αλήθεια, όπως κηρύχτηκε από τον Κύριο, παραλήφτηκε και διαδόθηκε στα πέρατα της οικουμένης από τους Αγίους Αποστόλους, οριοθετήθηκε από τις Άγιες Συνόδους, τηρήθηκε από τους Αγίους Πατέρες και διαφυλάχτηκε από το εκκλησιαστικό πλήρωμα. Αντίθετα, τα σχίσματα και οι παντοειδείς αιρέσεις, υπό την επήρεια του Σατανά την παράλλαξαν, χάνοντας έτσι τον σωστικό της χαρακτήρα.
Ιδιαίτερα, παράλλαξε την «άπαξ αποκαλυφθείθη τοις αγίοις πίστη» (Ιουδ.3), η πανσπερμία των πολυπληθών αιρετικών ομάδων του ευρύτερου προτεσταντικού χώρου και ως εκ τούτου εξέπεσαν μοιραίως και του εκκλησιαστικού ήθους. Μια από αυτές τις ομάδες είναι και η Εταιρία «Σκοπιά», η γνωστή οργάνωση των λεγομένων Μαρτύρων του Ιεχωβά, η οποία αποδεδειγμένα, αποτελεί μια φοβερή σύμπηξη όλων των κακοδοξιών που εμφανίστηκαν στην ιστορική πορεία της Εκκλησίας μας.
Εκτός από τις φρικώδεις αιρετικές τις κακοδοξίες, οι οποίες στο σύνολό τους, ανατρέπουν τις παραδεδομένες διδασκαλίες της Εκκλησίας, παράλλαξαν και τον βίο των οπαδών τους, απομακρύνοντας τους από το παραδεδομένο εκκλησιαστικό ήθος. Μια πτυχή αυτής της απομάκρυνσης είναι και η απόρριψη εορτασμού, με τον υπόλοιπο χριστιανικό κόσμο, των μεγάλων χριστιανικών εορτών. Μάλιστα, για να πείσουν τους αφελείς οπαδούς τους, τις χαρακτηρίζουν ως δήθεν «ειδωλολατρικές εορτές»[1], ταυτίζοντας την ουσία των εορτών με κάποια έθιμα άσχετα με την Εκκλησία![2] Ως τέτοιες αρνούνται μετά βδελυγμίας να εορτάσουν τα Χριστούγεννα, το Πάσχα, την Ανάληψη, την Πεντηκοστή, τα Φώτα, κλπ. ότι δήθεν «δεν είναι αρεστός αυτός ο εορτασμός στον Ιεχωβά»! Ιδού τι ισχυρίζονται: «Πιστεύουμε ότι η προέλευση των εθίμων του Πάσχα καθιστά αυτή τη γιορτή απαράδεκτη για τον Θεό, επειδή τα περισσότερα από αυτά τα έθιμα έχουν τις ρίζες τους σε αρχαίες τελετές γονιμότητας. Ο Θεός απαιτεί “αποκλειστική αφοσίωση”, και προσβάλλεται αν η λατρεία μας περιλαμβάνει πράξεις τις οποίες δεν επιδοκιμάζει»[3].
Εν όψει του Αγίου Πάσχα κρίναμε αναγκαίο να συντάξουμε και να δημοσιοποιήσουμε την παρούσα ανακοίνωσή μας, με την οποία θα αποδείξουμε την φοβερή πλάνη των ως άνω πλανεμένων συνανθρώπων μας και κύρια στα ατυχή θύματα της «Σκοπιάς», όσον αφορά την άρνηση της οργάνωσης να εορτάζει το πλέον λαμπροφόρο γεγονός της Θείας Οικονομίας, αλλά και της ανθρώπινης ιστορίας, την Ανάσταση του Λυτρωτή του κόσμου Χριστού και το χειρότερο: να «εορτάζει» το θάνατό Του! Δεν πιστεύουν στην Ανάσταση του Σώματος του Χριστού και ως εκ τούτου δεν την εορτάζουν την Ανάσταση του Κυρίου. Την αντικατέστησαν με τον «εορτασμό» της ανάμνησης του θανάτου του στις 14 του εβραϊκού μήνα Νισάν. Με αφορμή αυτό το γεγονός, κάθε χρόνο στις συναθροίσεις, καλούν και μη Μάρτυρες του Ιεχωβά, για να παραβρεθούν σ’ αυτή την εκδήλωση! Αρνούνται να εορτάσουν την Ανάσταση του Κυρίου και εορτάζουν το θάνατό Του, η οποία σημαίνει στην ουσία για την φρικώδη κακοδοξία της οργάνωσης, τον εκμηδενισμό του Χριστού, όπως θα αποδείξουμε στη συνέχεια, η οποία απορρέει από την αίρεση του «θνητοψυχισμού», δηλαδή τον ταυτόχρονο θάνατο της ψυχής με το σώμα. Εφόσον, κατ’ αυτούς ο Χριστός ήταν μόνο άνθρωπος, με τον θάνατό του πέθανε και η ψυχή του και εκμηδενίστηκε, όπως όλοι οι άνθρωποι, σύμφωνα με την αντιχριστιανική αυτή δοξασία τους!
Για μας τους Χριστιανούς, ανάσταση σημαίνει ξαναζωντάνεμα του φθαρτού μας σώματος, το οποίο αυτό, ωε φθαρτό, πεθαίνει, σε αντίθεση με την ψυχή, η οποία είναι αθάνατη και δεν πεθαίνει. Σημαίνει την αναδημιουργία αυτού του ιδίου σώματος που πέθανε, από τα ίδια στοιχεία και την επανένωσή του με την ψυχή. Ως ανάσταση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού θεωρούμε την επιστροφή του πνεύματος του Κυρίου από τον Άδη στο νεκρό σώμα Του, την αναζωογόνησή του, την αφθαρτοποίησή του και τη θριαμβευτική ψυχοσωματική Του ενοποίηση και έγερση. Γι’ αυτό και το άχραντο Σώμα του Κυρίου ενωμένο με τη Θεότητα δεν υπέστη στον τάφο φθορά, αναμένοντας την επανένωση με το πνεύμα Του. Ο Απόστολος Πέτρος είναι σαφής: «οὐκ ἐγκαταλείψεις τὴν ψυχήν μου εἰς ᾅδου οὐδὲ δώσεις τὸν ὅσιόν σου ἰδεῖν διαφθοράν» (Πραξ.2,27), διαβεβαιώνοντας για την μεταθανάτια αφθαρσία του αγίου Σώματός Του. Επίσης διαβεβαιώνει ότι «ὁ Θεὸς ἐκ καρποῦ τῆς ὀσφύος αὐτοῦ τὸ κατὰ σάρκα ἀναστήσειν τὸν Χριστὸν» (Πραξ.2,30), ότι την Σάρκα του Κυρίου ανέστησε ο Θεός!
Σύμφωνα με τον Καθηγητή του ΑΠΘ π. Β. Γεωργόπουλο, «Ακρογωνιαίος λίθος του Χριστιανισμού γενικά και του μυστηρίου της Εκκλησίας ειδικά, αποτελεί η ομολογία του γεγονότος, που διατυπώνεται με εξαιρετική ακρίβεια από τον Απ. Παύλο, ότι ο Κύριος ανέστη όντως, αληθινά και σωματικά και αυτό αποτελεί την ακατάλυτη βεβαιότητα, την αδιάψευστη απόδειξη για την ανάσταση όλων των νεκρών (Α΄ Κορ,15, 20-24). Δεν είναι, λοιπόν, τυχαίο το γεγονός ότι για την ανάσταση του Κυρίου, μέσα στην ιστορία, από πολέμιους του προσώπου Του και εχθρούς της Εκκλησίας επινοήθηκαν ποικίλες, αστήρικτες, δοκησίσοφες και αληθοφανείς θεωρίες για να αμφισβητήσουν αυτό το κορυφαίο και καταλυτικό γεγονός του μυστηρίου της θείας Οικονομίας»[4].
Αντίθετα, για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, θάνατος σημαίνει, εκμηδένιση, του όλου ανθρώπου, τόσο του φθαρτού σώματος, όσο και της ψυχής, διότι αρνούνται τη θεμελιώδη χριστιανική διδασκαλία της αθανασίας της ψυχής, έχοντας υιοθετήσει την αρχαία κακοδοξία των θνητοψυχιτών, αφού, κατ’ αυτούς «το ότι τάχα η ψυχή ζει μετά τον θάνατον, είναι ένα ψέμα που το είπε ο διάβολος[5]. Ο νεκρός εκμηδενίζεται ολοσχερώς και το μόνο που απομένει είναι η ενθύμησή του στο νου του Ιεχωβά! Αυτό που θεωρούν ως «ανάσταση νεκρών» είναι η δημιουργία νέων ανθρώπων, με νέο σώμα και ψυχή, εντελώς διαφορετικά από τα στοιχεία που απάρτιζαν τους νεκρούς πριν πεθάνουν, τα οποία χάθηκαν στη γη και εξαφανίστηκαν για πάντα. Σε αυτούς τους νέους διαφορετικούς ανθρώπους θα βάλλει ο Ιεχωβά στη μνήμη τους την ενθύμηση του κάθε ανθρώπου που πέθανε και εκμηδενίστηκε!
Σημειώνει χαρακτηριστικά ο Καθηγητής π. Β. Γεωργόπουλος: «Μεταξύ όμως των πολεμίων της σωματικής ανάστασης του Κυρίου, στα νεώτερα χρόνια, συναριθμείται και η αιρετική κίνηση των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Γιορτάζουν κάθε χρόνο, όχι την ανάσταση του Χριστού, αλλά πάντα κατά τους ισχυρισμούς τους, την επέτειο του θανάτου του μεγαλύτερου ανθρώπου που έζησε ποτέ. Είναι σύνηθες το φαινόμενο, η εν λόγω αίρεση να αλλάζει κατά καιρούς τις διάφορες διδασκαλίες της. Στο θέμα όμως της ανάστασης του Θεανθρώπου από την εποχή του Κ. Ρώσσελ μέχρι σήμερα, υποστηρίζουν σταθερά την κακοδοξία, ότι ο Ιεχωβά Θεός εξαφάνισε, εκμηδένισε το σώμα του Χριστού, που καταναλώθηκε μέσα στον τάφο και ποτέ δεν αναστήθηκε σωματικά»[6].
Αλλά τι θεωρούν ως «ανάσταση» του Χριστού; Ο π. Βασίλειος Γεωργόπουλος εξηγεί: «Τι αναστήθηκε λοιπόν; Ένα πνευματικό ον, απαντούν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, που επιστρέφει στους ουρανούς και ξαναγίνεται, σύμφωνα με μία άλλη κακόδοξη δοξασία της κίνησης, ο αρχάγγελος Μιχαήλ, ό, τι ήταν, λέγουν, πριν έλθει στη γη»[7]!
Ο Χριστός, κατ’ αυτούς, δεν ήταν Θεός, αλλά κάποιος εξέχων άνθρωπος, τον οποίο υιοθέτησε ο Θεός, «ένας τέλειος άνθρωπος, τίποτε περισσότερο, και τίποτε λιγότερο»[8]. Είχε θνητή φύση και γι’ αυτό πέθανε επάνω στο σταυρό. Ως άνθρωπος λοιπόν ο θάνατός Του δε διέφερε από το θάνατο των υπολοίπων θνητών, δηλαδή εκμηδενίστηκε, και Αυτός όπως οι άλλοι, αφού μαζί με το σώμα Του και «η ανθρώπινη ψυχή (σ.σ. του Χριστού) πέθανε». Με απλά λόγια ολόκληρη η οντότητά Του εξαφανίστηκε, όπως εξαφανίζονται και εκμηδενίζονται οι οντότητες όλων των θνητών μετά το θάνατό τους, κατά τις δοξασίες της οργάνωσης των Μαρτύρων του Ιεχωβά!
Είναι βιβλικά θεμελιωμένη αυτή η κακοδοξία; Ασφαλώς όχι! Μας το εξηγεί ο Καθηγητής π. Β. Γεωργόπουλος: «Ι) Ο απ. Πέτρος υπενθυμίζει στους Ιουδαίους ότι ο βασιλιάς Δαβίδ στον Ψαλμό 15, 10 προφητεύει για τη σωματική Ανάσταση του Κυρίου, καθώς, μεταξύ των άλλων, η προφητεία αναφέρει ότι: “ούτε η σαρξ αυτού είδεν διαφθοράν” (Πραξ.2,31-32). ΙΙ) Στην ανάσταση του Σώματός Του αναφέρεται ο ίδιος ο Χριστός. Ο ευαγγελιστής Ιωάννης μας διασώζει ένα διάλογο του Χριστού με τους Ιουδαίους, όταν διώχνει τους εμπόρους από το Ναό. Οι Ιουδαίοι του ζητούν θαύμα-απόδειξη της εξουσίας Του και ο Ιησούς απαντά: “Γκρεμίστε αυτόν τον ναό και σε τρεις ημέρες θα τον ξανακτίσω” (Ιωάν.2,18-20). Σε τι αναφερόταν ο Κύριος; Ο ευαγγελιστής Ιωάννης μας απαντά ότι μιλούσε για την ανάσταση του σώματός Του (Ιωάν.2,21-22). ΙΙΙ) Την σωματική ανάσταση του Χριστού την ομολογούν και τη διαπιστώνουν οι αγίες Μυροφόρες γυναίκες. Ο ευαγγελιστής Ματθαίος μας δίνει την πληροφορία όταν τις συνάντησε ο Κύριος, καθώς πήγαιναν να ανακοινώσουν το γεγονός της αναστάσεως στους μαθητές αυτές: “προσελθούσαι εκράτησαν αυτού τους πόδας και προσεκύνησαν αυτώ” (Ματθ.28,9). ΙV) Ο ίδιος ο Θεάνθρωπος, σε μία από τις εμφανίσεις Του στους μαθητές Του, στην πορεία προς τους Εμμαούς, τους διαβεβαιώνει ακριβώς για το αντίθετο απ’ αυτό που υποστηρίζουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά. Τους προσκαλεί να τον ψηλαφίσουν, τους δείχνει τα χέρια και τα πόδια Του, τους προτρέπει να διαπιστώσουν ότι δεν είναι φάντασμα. Επιπλέον, παίρνει και τρώει πραγματικά μπροστά τους τα φαγώσιμα, που τους ζήτησε, όχι λόγω ανάγκης, αλλά ως μία επιπλέον επιβεβαίωση ότι ανέστη σωματικά όντως (Λουκ.24,36-43). Υπογραμμίζει πολύ χαρακτηριστικά ο άγ. Ιωάννης ο Δαμασκηνός στη συνάφεια αυτή ότι: “Μετά την ανάστασίν του από τους νεκρούς άφησε κατά μέρος όλα τα πάθη, εννοώ την φθοράν, την πείναν και την δίψαν, τον ύπνον και τον κάματον και τα παρόμοια. Διότι αν και εδοκίμασε τροφήν μετά την ανάστασιν, όμως την εδοκίμασε όχι σύμφωνα με τους φυσικούς νόμους -διότι δεν επείνασεν- αλλά επειδή ήθελε να βεβαιώση την αλήθειαν της αναστάσεως με τον τρόπον της οικονομίας του, ότι δηλαδή είναι η ίδια η σάρκα που έπαθε και ανέστη” (Έκδ. Ακριβής, Δ, 1. ΕΠΕ 1, 421). V) Ανάλογη είναι και η πρόσκληση προς τον απ. Θωμά για να αποδειχθεί για μία ακόμη φορά κατά τρόπο ρεαλιστικό και αδιάψευστο το γεγονός της σωματικής αναστάσεώς Του. VΙ) Ο ευαγγελιστής Λουκάς στις Πράξεις μας διαβεβαιώνει, ότι: “παρέστησεν εαυτόν ζώντα μετά το παθείν αυτόν εν πολλοίς τεκμηρίοις, δι’ ημερών τεσσαράκοντα οπτανόμενος αυτοίς” (Πραξ.1,3. Πρβλ. Α΄Κορ.15, 4-8). Τι αποδεικνύουν αυτά τα γεγονότα που καταγράφονται μέσα στην Αγία Γραφή; Την αλήθεια της σωματικής αναστάσεως του Θεανθρώπου Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και την κακοδοξία της αιρετικής θέσης. Για μία ακόμη φορά, σχετικά με τις θέσεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά και για την Ανάσταση του Χριστού, επιβεβαιώνεται το αγιογραφικόν “ει ουν το φως το εν σοι σκότος εστί, το σκότος πόσον;”» (Ματθ.6,23)»[9].
Όμως υπάρχει και μια άλλη θλιβερή πτυχή της αρνήσεως εορτασμού της Αναστάσεως του Κυρίου και αντ’ αυτού του θανάτου Του, όπως σημειώνει ο Καθηγητής π. Β. Γεωργόπουλος: «Σχετικά με το γεγονός όμως αυτό υπάρχει ένα τέχνασμα της οργανώσεως, που δεν είναι ευρύτερα γνωστό. Η εταιρεία “Σκοπιά” χωρίζει τους ανθρώπους σε δύο τάξεις. Στον “πολύ όχλο”, που έχει επίγεια ελπίδα, δηλαδή, όσο πιο συνεπείς είναι στα κελεύσματα της εταιρείας, υποτίθεται θα ζήσουν χίλια χρόνια πάνω στη γη και στο “μικρό ποίμνιο” ή αυτούς που έχουν ουράνια ελπίδα (κατά την εταιρεία είναι οι 144.000), και υποτίθεται θα είναι συγκυβερνήτες μαζί με τον Χριστό και θα διοικούν τον “πολύ όχλο” κατά την επίγειο χιλιετή βασιλεία. Αυτοί που ανήκουν στο μικρό ποίμνιο (144.000) και μόνο αυτοί, αποκλειστικά, ισχυρίζεται η εταιρεία Σκοπιά, έχουν δικαίωμα στην ανάμνηση της “επετείου του Ιησού Χριστού”, να λαμβάνουν τα λεγόμενα “εμβλήματα”. Τα σύμβολα δηλαδή, που είναι το άζυμο ψωμί και το κρασί. Τι δεν είναι όμως ευρύτερα γνωστό; Η εταιρεία ισχυρίζεται, αν και τελευταία λόγω του αδιεξόδου προσπαθεί εντέχνως στα έντυπά της να διαφοροποιηθεί για μία ακόμη φορά, ότι ο αριθμός των 144.000 έχει κλείσει το 1935. Η κοινή λογική λέει ότι καθώς περνούν τα χρόνια, αφού ζούσαν ήδη το 1935 αυτοί που μπορούσαν να λάβουν τα “εμβλήματα”, ότι ο αριθμός πρέπει να μειώνεται μέχρι να μηδενιστεί. Ισχύει αυτό στην πραγματικότητα; Φυσικά όχι. Εδώ καταργείται και η κοινή λογική. Αν προσέξει κάποιος τα στατιστικά στοιχεία που δημοσιεύει η εταιρεία “Σκοπιά” στα λεγόμενα “Βιβλία του Έτους” θα διαπιστώσει το τέχνασμα. Ο αριθμός αντί να μειώνεται, αυξάνεται»[10] και παραθέτει σχετικούς πίνακες!
Όμως αυτός που θλίβεται και πολεμά την Ανάσταση του Κυρίου είναι πρωτίστως και ιδιαιτέρως ο διάβολος, διότι διά της λαμπροφόρου και πανένδοξης Ανάστασής Του ο Χριστός τον νίκησε κατά κράτος και διέλυσε το σκοτεινό του βασίλειο. Μαζί με το διάβολο θλίβονται και λυπούνται για την λαμπροφόρο Ανάσταση του Κυρίου και όλοι οι χριστιανομάχοι, άθεοι, αγνωστικιστές, αμοραλιστές, υλιστές, μηδενιστές και όλοι οι επί γης εκλεκτοί του διαβόλου, προσπαθώντας ταυτόχρονα με ευτελή επιχειρήματα να αμφισβητήσουν το υπέρτατο και κοσμοσωτήριο αυτό γεγονός.
Μαζί με όλους αυτούς αρνείται και η οργάνωση των Μαρτύρων του Ιεχωβά την ψυχοσωματική Ανάσταση του Κυρίου μας και προφανώς λυπάται και οργίζεται που την εορτάζουμε εμείς, χαρακτηρίζοντας, όπως είπαμε, την λαμπροφόρο εορτής της Αναστάσεως «σατανικής εμπνεύσεως εορτή»! Είναι ολοφάνερο ότι τους ενοχλεί η πανένδοξη νίκη του Κυρίου μας κατά του διαβόλου και η κατάργηση του θανάτου μας! Τους ενοχλεί ο Αναστημένος Χριστός, γι’ αυτό πασχίζουν να αρνηθούν τη Θεότητά Του και να τον εξισώσουν με τους κοινούς θνητούς, ο οποίος τέλειωσε στον υγρό τάφο Του! Για να δεχτούν την Ανάστασή Του είναι αναγκασμένοι να δεχτούν και τη Θεότητά Του, και προκειμένου να μη την δεχτούν, αρνούνται και την Ανάστασή Του! Γι’ αυτό έπλασαν την πλάνη, μιας αλλόκοτης «ανάστασης του Χριστού», χωρίς την ανάσταση του σώματός Του και της ψυχής Του. Ισχυρίζονται πως «Ο Ιησούς απέθανεν ως άνθρωπος (σ.σ. εκμηδενίστηκε όπως οι άλλοι άνθρωποι), αλλ’ ηγέρθη ως πνευματικόν ον»[11], που σημαίνει ότι ο Χριστός, ως ψυχοσωματική οντότητα, που ήρθε στον κόσμο και έζησε για τριάντα τρία χρόνια στη ζωή, σάπισε στον τάφο, τελείωσε, δε διασώθηκε τίποτε από Αυτόν, και στη θέση του ο Ιεχωβά δημιούργησε κάποιο άλλο «πνευματικό ον», ταυτισμένο με τον Ιησού Χριστό που έζησε κάποτε στη γη, ταυτισμένο εντελώς αυθαίρετα και αστήρικτα, με τον αρχάγγελο Μιχαήλ!
Γι’ αυτούς τους λόγους, λοιπόν, οργίζεται και θρηνεί η ηγεσία του Μπρούκλιν και μαζί της οι άμισθοι ανά τον κόσμο πωλητές των εκδοτικών προϊόντων της πολυεθνικής εταιρείας, επειδή εμείς γιορτάζουμε την λαμπροφόρο Ανάσταση του Αυτού του Ιδίου του Κυρίου μας, και όχι τη δημιουργία στη θέση Του κάποιου άλλου όντος, την οποία ονομάζουν …ανάσταση! Χαρακτηρίζουν ειδωλολατρική εορτή την εορτή του Πάσχα επειδή εμείς πιστεύουμε στην αιώνια ύπαρξη του Θεού Λόγου, και ως ασάρκου και ως ενσάρκου, όπως ξεκάθαρα μαρτυρούν πλήθος χωρίων της Αγίας Γραφής, στον Οποίο, ως χορηγό της ζωής (Ιωάν.14,6), ο θάνατος δεν έχει εξουσία, «εἰδότες ὅτι Χριστὸς ἐγερθεὶς ἐκ νεκρῶν οὐκέτι ἀποθνῄσκει, θάνατος αὐτοῦ οὐκέτι κυριεύει» (Ρωμ.6,9). Μας κατηγορούν ότι ακολουθούμε δήθεν σατανικές δοξασίες, επειδή πιστεύουμε ότι είμαστε ενωμένοι με το πραγματικό και πανάγιο Σώμα του Λυτρωτή μας Χριστού, με τη Θεία Κοινωνία, Αυτό που θεωρούν σάπιο στον τάφο, αντλώντας από Αυτό και τη δική μας αφθαρσία, ως το μοναδικό φάρμακο της αθανασίας. Η πίστη στην δύναμη της Αναστάσεως του Κυρίου μας Ιησού Χριστού φανερώνεται στα Ιερά Λείψανα των Αγίων, τα οποία ευωδιάζουν και θαυματουργούν και πλείστα παραμένουν άφθαρτα, για να βεβαιώνουν και την δική μας μελλοντική σωματική ανάσταση και αφθαρσία!
Κάνουμε έκκληση αυτές τις άγιες ημέρες στους αδελφούς μας, οι οποίοι έπεσαν θύματα της πλάνης των αρνητών της πραγματικής Αναστάσεως του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, Μαρτύρων του Ιεχωβά, να ξανασκεφτούν με νηφαλιότητα την απόφασή τους να προσχωρήσουν σε μια τέτοιας έκτασης πλάνη. Μια πλάνη η οποία εμφανίστηκε το 1870 στην Αμερική και η οποία ως το 1927 είχε ως έμβλημα τον Σταυρό και ύστερα ως τα σήμερα τον αποκηρύσσει. Κι ακόμα, ως «πιστό δούλο» τη μια ισχυρίζεται ότι είναι ο Ρώσσελ, την άλλη οι 144.000 και τώρα το Κυβερνόν Σώμα. Επίσης χωρίζει τους ανθρώπους σε «εκλεκτούς», για ουράνια ελπίδα και τον «πολύ όχλο» για μόνο επίγεια. Τους καλούμε να μελετήσουν με προσοχή τα άγια Ευαγγέλια, τα οποία μαρτυρούν ξεκάθαρα την πραγματική Ανάσταση του Κυρίου από τους νεκρούς. Να δουν την βεβαιότητα των ιερών Ευαγγελιστών, οι οποίοι έγραψαν για τον πραγματικά αναστημένο Χριστό, οι οποίοι είδαν με τα ίδια τους τα μάτια, μίλησαν μαζί Του, συμπορεύτηκαν, συνέφαγαν και έβαλαν τα χέρια τους στους τύπους των ήλων (Ιωάν.20,28). Όπως αναφέρει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, Αυτόν τον Χριστό μαρτυρούμε, «ὃν ἀκηκόαμεν, ὃν ἑωράκαμεν τοῖς ὀφθαλμοῖς ἡμῶν, ὃν ἐθεασάμεθα καὶ αἱ χεῖρες ἡμῶν ἐψηλάφησαν» (Α΄Ιωάν.1,1)!
Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και Παραθρησκειών
[1] Σκοπιά, 15-5-95, σελ.18-19
[2] https://www.jw.org/el/%CE%BC%CE%AC%CF%81%CF%84%CF%85%CF%81%CE%B5%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B9%CE%B5%CF%87%CF%89%CE%B2%CE%AC/%CF%83%CF%85%CF%87%CE%BD%CE%AD%CF%82-%CE%B5%CF%81%CF%89%CF%84%CE%AE%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82/%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%AF-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%81%CF%84%CE%AC%CE%B6%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CF%87%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%8D%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%BD%CE%B1/
[3] Όπου ανωτέρω
[4] Ορθόδοξος Τύπος, Αριθμός Φύλλου 1976, 24 Μαΐου 2013
[5] «Μπορείτε να ζείτε για πάντα στον παράδεισο στη γη», 1982, σελ.58)
[6] Ορθόδοξος Τύπος, Αριθμός Φύλλου 1976, 24 Μαΐου 2013
[7] Όπου ανωτέρω
[8] Αγαθά Νέα, 1976-1978,σελ.118)
[9] Ορθόδοξος Τύπος, Αριθμός Φύλλου 1976, 24 Μαΐου 2013
[10] Ορθόδοξος Τύπος, Αριθμός Φύλλου 2018, 11 Απριλίου 2014
[11] (Καταλλαγή,1928,σελ.144),
