Πειραιάς, 14 Νοεμβρίου 2025
Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν
ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ:
«ΠΟΙΟΣ ΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΥΤΕΛΙΣΜΟ ΤΟΥ ΙΕΡΑΤΙΚΟΥ ΣΧΗΜΑΤΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ κ. ΒΕΖΥΡΕΑ;»
Καθημερινώς γινόμαστε μάρτυρες διαφόρων επικριτικών σχολίων δια την Αγία μας Εκκλησία από δημοσιολογούντες, που το μόνο τους εφαλτήριο είναι το θράσος της αγνοίας τους με αφορμή την σύλληψη του κ. Βεζυρέα και των συνεργατών του για διακίνηση ναρκωτικών ουσιών.
Μερικοί φθάνουν στο σημείο να φωνασκούν ζητώντας τον περίφημο χωρισμό Εκκλησίας και Κράτους ως δήθεν θεραπεία του ανακύψαντος προβλήματος, αγνοούντες ότι ο χωρισμός Εκκλησίας και Κράτους είναι δεδομένος από το ισχύον Σύνταγμα και ότι η Εκκλησία έχει δια προφανείς λόγους νομιμότητος και ελέγχου την ιδιότητα του Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου (ΝΠΔΔ) όπως ακριβώς συμβαίνει με τις τρεις μουσουλμανικές Μουφτίες της Θράκης, που είναι Δημόσιες Υπηρεσίες και με τις Ισραηλιτικές Κοινότητες και το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο, που είναι και αυτά ΝΠΔΔ.
Με μεγάλη μου θλίψη παρατηρώ ότι κανείς δεν αναφέρεται στην αιτία που δημιουργεί περιπτώσεις όπως του κ. Βεζυρέα και κανείς δεν κατονομάζει τον βασικό υπεύθυνο αυτής της τραγωδίας, που δυστυχώς είναι η Ελληνική Πολιτεία και ειδικότερα η Δικαστική και Εκτελεστική Εξουσία, διότι ενώ αναγνωρίζει με το ισχύον Σύνταγμα επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα την Ορθόδοξη Εκκλησία, που είναι ενωμένη δογματικώς μετά της εν Κωνσταντινουπόλει Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας και κάθε άλλης Ομοδόξου, αποδέχεται και μάλιστα με νόμο του 2014 καταχωρεί στο αρμόδιο βιβλίου του Πρωτοδικείου παρασυναγωγές της Ορθοδόξου Εκκλησίας, με το ψευδεπίγραφο πρόταγμα της ασυδοσίας της θρησκευτικής συνειδήσεως, του αφόρητου δικαιωματισμού και του ανεξέλεγκτου αυτοπροσδιορισμού.
Υπηρέτησα επί εικοσαετίαν την Εκκλησιαστικήν Δικαιοσύνην από της θέσεως του Γραμματέως των Εκκλησιαστικών Δικαστηρίων και του Αρχιγραμματέως της Ιεράς Συνόδου και έχω μίαν ικανήν γνώση των προσώπων και των καταστάσεων που κινούνται στο περιθώριο του Ορθοδόξου Χριστιανικού βίου. Είναι όμως τραγικό για την Ελληνική Πολιτεία να μην προστατεύει την αναγνωριζομένη ως Επικρατούσα θρησκευτική Κοινωνία στη χώρα και την Εκκλησίαν της, από διάφορα σχήματα που αντιποιούνται προδήλως την Ορθόδοξη Ιεραρχία και την Ορθόδοξη λειτουργική πράξη.
Και ειδικότερα, ενώ αναγνωρίζονται οι Ιεράρχες της Εκκλησίας της Ελλάδος με Προεδρικά διατάγματα που καταχωρούνται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, η ίδια Ελληνική Πολιτεία όχι απλώς ανέχεται αλλά αναγνωρίζει την ιδία στιγμή τον οποιοδήποτε δηλώνει ότι είναι «Επίσκοπος της Ορθοδόξου Εκκλησίας», ο οποίος άνετα μπορεί να συγκροτεί δήθεν Συνόδους, να ιδρύει Αρχιεπισκοπές, να ανεγείρει Ναούς, Μονές και εν γένει να αντιποιείται απολύτως την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος, δηλώνων μάλιστα κατά τρόπον ανεπίτρεπτο και συκοφαντικό ότι δήθεν αποτελεί τη «γνησία» Ορθόδοξη Εκκλησία στη χώρα και ότι η αναγνωριζόμενη από το Σύνταγμα της χώρας Ορθόδοξη Εκκλησία είναι το αντίθετον της γνησίας Εκκλησίας, άρα λοιπόν «νόθος Εκκλησία». Αυτή είναι η τραγικότητα που γεννά φαινόμενα όπως του κ. Βεζυρέα. Η Ελληνική Πολιτεία ευθύνεται δι’ όλην αυτήν την κατάντια και ουδείς άλλος.
Τα προβλεπόμενα από τον Ποινικό Κώδικα αδικήματα της αντιποιήσεως αρχής και στολής (άρθρο 175, 176) ουδέποτε εφαρμόζονται αλλά και πώς να εφαρμοστούν όταν όλοι αυτοί αναγνωρίζονται ότι νόμιμα και κανονικά δρουν;
Στην περίπτωση του καθηρημένου από την Εκκλησία της Ελλάδος κ. Βεζυρέα, η αλήθεια αποκρύπτεται, διότι δεν αναφέρεται ότι ο κ. Βεζυρέας δεν αυτοεχρίσθη «Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος», αλλά «χειροτονήθηκε» ως «Επίσκοπος Καρυουπόλεως» και μετά ταύτα «εξελέγη δια βοής Αρχιεπίσκοπος» της παρατάξεως του «Αρχιεπισκόπου» Σεραφείμ Μίχα, καθηρημένου Κληρικού της Ιεράς Μητροπόλεως Κυθήρων, ο οποίος «χειροτονήθηκε» από τον καθηρημένο Κληρικό της Εκκλησίας της Ελλάδος Δωρόθεο Τσάκο, ο οποίος είχε «χειροτονηθεί Μητροπολίτης Πατρών και Πελοποννήσου» από δύο «Μητροπολίτας», τον «Μητροπολίτην Θηβών και Λεβαδείας», Δαμασκηνόν Βράκα και τον «Μητροπολίτην Κεφαλληνίας», Μάξιμο Βαλλιανάτο, κατ’ εντολήν του «Αρχιεπισκόπου Γ.Ο.Χ. Ελλάδος» Αυξεντίου Πάστρα, τον οποίο η «Σύνοδός» του, εξαιτίας του γεγονότος αυτού τον «καθήρεσε από Αρχιεπίσκοπο και ανέβασε στη θέση του» τον Χρυσόστομο Κιούση. Σημειωθήτω ότι ο Αυξέντιος Πάστρας ήτο «Αρχιεπίσκοπος» και των δύο σημερινών παλαιοημερολογιτικών παρατάξεων των λεγομένων «Φλωρινικών», δηλ. και της παρατάξεως υπό τον «Αρχιεπίσκοπον» Καλλίνικον Σαραντόπουλον και της παρατάξεως υπό τον «Αρχιεπίσκοπον» Μακάριον Καβακίδην.
Επομένως, ποιος ευθύνεται για τον κ. Βεζυρέα, που είναι διάδοχος του «Μίχα», που είναι διάδοχος του «Τσάκου», που είναι διάδοχος του «Πάστρα»; Υπάρχει στην Ελλάδα Κράτος δικαίου; Η απάντησις, από τα ανωτέρω, προκύπτει ευχερέστατα. Δεν υπάρχει στην Ελλάδα Κράτος δικαίου, απλώς ένα «μπάχαλο» υπάρχει. Τι συνέβη στη Γερμανία που είναι πράγματι Κράτος δικαίου σε παρόμοια περίπτωση όταν ο καθηρημένος από την Εκκλησία της Ελλάδος, Χρυσόστομος Κουσκουτόπουλος, ο οποίος είχε προσχωρήσει στην παράταξη των «Ενισταμένων ΓΟΧ Ελλάδος» από τον Κυπριανόν Κουτσούμπα και «χειροτονήθηκε από αυτόν Μητροπολίτης Συληβρίας» και εστάλη στην Γερμανία για «ιεραποστολικόν έργον», μόλις πάτησε το πόδι του στο Γερμανικό έδαφος, συνελήφθη αυτεπάγγελτα από την Γερμανική Εισαγγελική Αρχή και στο ερώτημα «ποιος είστε και τι θέλετε στη χώρα μας» και στην απάντησή του «είμαι Γνήσιος Ορθόδοξος Επίσκοπος» του εδηλώθη ότι στην Γερμανία αναγνωρίζεται από την Γερμανική Πολιτεία μία Ορθόδοξος Εκκλησία που ανήκει στο Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως και εκπροσωπείται από τον Μητροπολίτη κ. Αυγουστίνο Λαμπαδάκη. Εδικάσθη αμέσως για αντιποίηση και του επεβλήθη η ποινή διετούς φυλακίσεως και ισοβίου απελάσεως και επέστρεψε οίκαδε και ευτυχώς μετά ταύτα συνετίσθη και μετεμελήθη, εξαιτήσας την συγγνώμην της Εκκλησίας.
Ειρήσθω εν ταύτα ότι η παράταξις των «Ενισταμένων ΓΟΧ Ελλάδος» του Κυπριανού Κουτσούμπα έχει ενταχθεί στην παράταξη των «Φλωρινικών» του «Αρχιεπισκόπου» Καλλινίκου Σαραντοπούλου. Τι προκύπτει από όλον αυτόν τον τραγέλαφο που έχει θεμελιωθεί επάνω στη διόρθωση της εαρινής ισημερίας, διότι το ημερολόγιο του ειδωλολάτρου αστρονόμου Μέτωνος και του ειδωλολάτρου Ιουλίου Καίσαρος που χρησιμοποιείτο μέχρι το 1924 έχανε κάθε 140 χρόνια μία ημέρα και βέβαια δεν υφίσταται «πατρώο» και «καινοτόμο» Εορτολόγιο, διότι το Εορτολόγιο είναι ένα. Αυτό που άλλαξε είναι ο ημερολογιακός προσδιορισμός του Εορτολογίου που ήταν εσφαλμένος και σήμερα με το ισχύον ημερολόγιο θα χάνεται μία ημέρα κάθε 3.000 χρόνια. Επάνω λοιπόν σε αυτή την φαιδρότητα έχει στηριχθεί όλο αυτό το τραγικό οικοδόμημα για το οποίον την ευθύνη την έχει απόλυτα η Ελληνική Πολιτεία.
Θέλετε και άλλα τέτοια τραγικά παραδείγματα; Επί της οδού Αχαρνών, υπάρχει ένας πετρόκτιστος βυζαντινός Ναός της Αγίας Τριάδος, που όμως δεν είναι Ορθόδοξος Ναός, αλλά Ρωμαιοκαθολικός και μέσα εκεί λειτουργεί με πλήρη Ορθόδοξη Αρχιερατική αμφίεση ένας Ισπανός Βενεδικτίνος παπάς, ο κ. Εμμανουήλ Νιν, μέλος της Ρωμαιοκαθολικής Ιεραρχίας της Ελλάδος, ο οποίος σε μία νύχτα έβγαλε τα Ρωμαιοκαθολικά άμφια του Ισπανού Βενεδικτίνου παπά και έβαλε τα Ορθόδοξα Αρχιερατικά άμφια του «Επισκόπου Καρακοβίας» και λειτουργεί χρησιμοποιώντας την λειτουργική πράξη της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας. Αυτό είναι ή δεν είναι αντιποίησις Αρχής και παραπλάνησις του Λαού μας; Ο κύριος Νιν δεν είναι Ορθόδοξος Ιεράρχης και δεν είναι και Έλληνας που δήθεν προσεχώρησε στον Ρωμαιοκαθολικισμό, ως δήθεν ελληνόρρυθμος.
Τρίτη περίπτωσις, η εξόχως τραγική περίπτωσις της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου του Αγίου Όρους, ΝΠΔΔ, που παρά το πλήθος των αποφάσεων των Ανωτάτων Δικαστηρίων της χώρας, η Εκτελεστική εξουσια αρνείται να τις εφαρμόσει, επιτρέποντας επί δεκαετίες την νομήν και κατοχήν της Ιεράς Μονής από σχισματικά πρόσωπα, που παραβιάζουν απολύτως τον Καταστατικό Χάρτη του Αγίου Όρους που είναι συνταγματικώς κατοχυρωμένος.
Εν κατακλείδι, δια την περίπτωση του κ. Βεζυρέα και των «ομοηθών» υπάρχει ένοχος. Είναι η Ελληνική Πολιτεία.
