Πειραιεύς 19 Φεβρουαρίου 2015
ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ
Τό φρικιαστικό βίντεο πού ἀνηρτήθηκε στό twitter ἀπό τό «Ἰσλαμικό Κράτος» πού δρᾶ στήν πολύπαθη Λιβύη, τήν ὁποίαν παρέδωσαν στήν παράνοια τοῦ Ἰσλαμικοῦ Φονταμενταλισμοῦ, οἱ λεγόμενοι Δυτικοί Σύμμαχοι (Η.Π.Α., Γαλλία, Μεγάλη Βρεταννία), διά τῆς περιωνύμου «Ἀραβικῆς Ἄνοιξης», μέ τόν ἀποκεφαλισμό 21 Αἰγυπτίων χριστιανῶν κοπτῶν πού εἶχαν ἀπαχθεῖ ἀπό ὀργανώσεις τοῦ «Ἰσλαμικοῦ Κράτους» στήν Λιβύη ἔβαψε κόκκινη μέ ἀθώο ἀνθρώπινο αἷμα τήν θάλασσα τῆς Μεσογείου καί προκάλεσε τόν διεθνῆ ἀποτροπιασμό.
Δυστυχῶς ἔχει πλέον γίνει «σύνηθες» τό ἀποκρουστικό καί τρομακτικό γεγονός τοῦ ἀποκεφαλισμοῦ ἀνθρώπων στό 21ο αι. καί σπανίως ἐμβαθύνει ἡ παγκόσμια κοινή γνώμη στήν πραγματική βάση αὐτῆς τῆς θηριωδίας, ἑρμηνεύοντας ὁ καθένας ἀπό τήν δική του ἰδεολογική ἀντίληψη καί με τίς προϋποθέσεις πού ἔχει τό ἐξωφρενικό καί ἀνείπωτης φρίκης αὐτό θέμα. Φθάνουν μάλιστα μερικοί νά ἰσχυρίζονται ὅτι ὁ δυτικός τρόπος ζωῆς ἀποτελεῖ ἐφαλτήριο γιά τήν ἔνταξι γηγενῶν Δυτικῶν στίς τάξεις τοῦ «Ἰσλαμικοῦ Κράτους». Ἄλλοι πάλι θεωροῦν ὅτι δέν εὐθύνεται τό Ἰσλάμ γιά τήν ἀφόρητη αὐτή τραγωδία ἀλλά κάποιοι δῆθεν ἐξτρεμισταί πού ὅμως τό δῆθεν «μετριοπαθές» Ἰσλάμ δέν κατεδίκασε ποτέ ἀλλά ἀντιθέτως ὅπως ἀπέδειξε ὁ τραγικός θάνατος τῆς δημοσιογράφου Serena Shim στην Τουρκία, ἡ ὁποία μέ στοιχεῖα ἀπέδειξε τήν στήριξη τῆς γείτονος καί τοῦ Σουνιτικοῦ Μπλόκ (Σαουδική Ἀραβία, Κατάρ, Ὀμάν, Ἀραβικά Ἐμιράτα) στό Χαλιφάτο τοῦ ISIS, στηρίζει καί προωθεῖ. Ἄλλοι ἰσχυρίζονται ἀφελῶς ὅτι ὁ μηδενισμός τῆς Δύσεως καί ἡ καταδολίευσις τοῦ πετρελαϊκοῦ πλούτου τοῦ ἀραβικοῦ κόσμου, ὀπλίζουν τό χέρι τῶν δημίων τοῦ Ἰσλάμ.
Ὅλοι ὅμως οἱ παραπάνω θέλουν νά ἀποσιωποῦν ὁ καθένας γιά τούς δικούς του λόγους ὅτι τό Ἰσλάμ εἶναι ἡ μοναδική θρησκεία στόν κόσμο πού στοχοποιεῖ ἐγκληματικά τήν ἄρνησί της, πού ἐπιβάλλεται με τήν βία καί μέ τό ἔγλημα, πού δέν ἀναγνωρίζει τήν αὐτεξούσια καί ἐλευθέρα βούλησι τῶν προσώπων καί πού πέραν τῆς ἱστορικῆς ἔχει καί «θεολογική» ἑρμηνεία γιά τούς ἀποκεφαλισμούς. Εἶναι ἐνδεικτικό ὅτι τό γνωστό Αλ-Αζχάρ, μία ἀπό τίς ὕπατες ἀρχές τοῦ σουνιτικοῦ Ἰσλάμ στήν Αἴγυπτο χαρακτήρισε τήν καρατόμηση τῶν 21 Αἰγυπτίων κοπτῶν ἁπλῶς ὡς μία «βάρβαρη» πράξη χωρίς βεβαίως νά ἀποδοκιμάσει τά «ἱερά κίνητρα», τῶν ἐκτελεστῶν πού ἑδράζονται στό Ἰσλαμικό κοσμοείδωλο. Ἡ ἔννοια «τζιχάντ» ἀναφέρεται στό Κοράνι, άποτελεῖ πυλῶνα του, διότι θεωρεῖ ὅτι οἱ μουσουλμάνοι ἔχουν καθῆκον νά μεταδώσουν τήν μουσουλμανικήν πίστη στούς «ἀπίστους» μέ τήν βία. Πηγάζει ἀπό τό γεγονός ὅτι το Ἰσλάμ χωρίζει τόν κόσμο στόν οἶκο τοῦ Ἰσλάμ καί στόν οἶκο τοῦ πολέμου, διαχρονικά καί συνοδεύεται ἀπό τήν φράση «Φί σαμπίλ Ἀλλάχ» πού σημαίνει «γιά τόν δρόμο τοῦ θεοῦ». Ἡ ἱστορική τεκμηρίωση τοῦ ἀποκεφαλισμοῦ παραπέμπει στήν καρατόμηση ἀπό τόν Ἄραβα ἔμπορο Μωάμεθ «Muhammad», τῆς φυλῆς τῶν Quraish, τόν δῆθεν προφήτη, πού συνεζεύχθη κατ’ ἐντολήν τοῦ «θεοῦ», σάν ἑβδόμη σύζυγον του, τήν γυναίκα τοῦ θετοῦ γιοῦ του, Ζαῒντ καί σάν ἐννάτη, τήν ἑπταετή κορασίδα Ἄϊσα, ἑπτακοσίων μελῶν τῆς ἐβραϊκῆς φυλῆς Μπανού-Κουρέϊς στήν Μεδίνα τούς ὁποίους θεώρησε ὡς συνωμότες, καί συνεπῶς ἐφόσον ἡ δῆθεν σφραγίδα τῶν Προφητῶν τοιουτοτρόπως ἀντιμετώπισε τούς ἐχθρούς του καί οἱ πιστοί του σήμερα μποροῦν να τό ἐπαναλάβουν, ἐφόσον ἡ ζωή του ἀποτελεῖ οὐσιαστικό μέρος τῆς θρησκευτικῆς τους παραδοχῆς. Γιά τό Ἰσλάμ τόσο ἡ ἱστορική παράδοση τῶν πρώτων αἰώνων διάδοσης του (7ος-8ος αι.) ὅσο καί οἱ ἐντολές (Σούρες) τοῦ Κορανίου, ἀποτελοῦν τήν πιό γνήσια ἐκδοχή τῆς θρησκείας καί ἐκλαμβάνονται μέ ἀπόλυτο καί ἀπαρέγκλιτο τρόπο. Αὐτά ἐπισημαίνει μέ ἐξαιρετικό του ἄρθρο ο κύριος Χρῆστος Ἰακώβου, διευθυντής Κυπριακοῦ Κέντρου Μελετῶν. «Θεολογικῶς» στό Κοράνι πού «ἐνσωματώνει» τήν ἀποκάλυψι τοῦ «Θεοῦ», σάν δῆθεν «αἰώνιο καί ἀδημιούργητο, ἀνέκαθεν ὑπάρχον μετά τοῦ Θεοῦ ὡς αἰώνιος φανέρωσις τῆς θείας θελήσεως» δίδονται οἱ ἐντολές τοῦ ἀποκεφαλισμοῦ τῶν «ἀπίστων». Στό κεφ. 8 τοῦ Κορανίου, στ. 12 ἐξαγγέλλεται «θά ἐκτοξεύσω τόν τρόμο στίς καρδιές τῶν ἀπίστων. Ἀφαιρέστε τους τά κεφάλια καί ἔπειτα ἀφαιρέστε τους τά δάκτυλα.». Στο κεφ. 47, στ. 3, δίδεται ἡ δῆθεν θεϊκή ἐντολή «στήν σύγκρουσι μέ τούς ἀπίστους στό πεδίο τῆς μάχης ξεριζώστε τους τά κεφάλια μέχρι νά τά τσακίσετε πλήρως.» καί στό στ. 4 «ὅταν συναντᾶτε τούς ἀπίστους φονεύετε καί κατασφάζετε, συγκρατοῦντες στερεά τά δεσμά», στό δέ κεφ. 8, στ. 17, οἱ δήμιοι τοῦ Ἰσλάμ ἀναφέρονται ὡς οἱ ἐκπρόσωποι τοῦ δολοφόνου «Θεοῦ», μέ τήν διαβεβαίωση «δέν φονεύετε ἐσεῖς αὐτούς ἀλλά ὁ Θεός. Ὅταν ἀκοντίζεις δέν εἶσαι ἐσύ πού ἀκοντίζεις, εἶναι αὐτός ὁ Θεός γιά νά δοκιμάσει τούς πιστούς διά λαμπρᾶς δοκιμασίας. Ὁ Κύριος ἀκούει καί γνωρίζει τά πάντα» καί στό στ. 40, θεμελιώνεται ὁ διά μέσου τῶν αἰώνων θρησκευτικός φασισμός, ὁλοκληρωτισμός καί ἡ ὠμή βία τοῦ Ἰσλάμ μέ τή σούρα «Πολεμεῖτε αὐτούς μέχρις ὅτου δέν θά ὑπάρχει ἄλλη θρησκεία παρά τοῦ μόνου Θεοῦ».
Σήμερα στίς Ἰσλαμικές χῶρες, ὁ θρησκευτικός νόμος Σαρία χρησιμοποιεῖται σάν βάση νομιμοποίησης τοῦ ἀποκεφαλισμοῦ τόσο ἀπό τά ἐπίσημα κράτη ὅσον καί ἀπό τούς πιστούς τοῦ Ἰσλάμ. Στήν Σαουδική Ἀραβία τά τελευταία 20 χρόνια ἔχουν ἀποκεφαλισθῆ περί τα 2.000 ἄτομα δημόσιᾳ μέ τά πλήθη νά παρακολουθοῦν τό φρικτό θέαμα, καί νά ἐπευφημοῦν καί να χειροκροτοῦν.
Αὐτά λοιπόν τά ἐγκλήματα πού συγκλονίζουν κάθε ἐχέφρονα ἀνθρωπο δέν εἶναι προϊόντα μιᾶς κατασκευασμένης παράδοσης ἀλλά δυστυχῶς ἔχουν ἱστορική καί «θεολογική» ἑρμηνεία καί κάλυψη ἀπό τό Ἰσλάμ διότι οἱ ἐκτελεσταί τοῦ Ἰσλάμ δέν προβαίνουν ἁπλά σέ μία πράξη ἐκδίκησης κατά τῶν ««ἀπίστων»» ἀλλά πρωτίστως, θεωροῦν ὅτι ἐκτελοῦν μία θεϊκή ἐντολή μέ τελετουργικό χαρακτήρα, σάν ὄργανα τοῦ θείου θελήματος. Βέβαια θέλουν νά ἀγνοοῦν ὅτι ὁ «θεός» τοῦ Ἰσλάμ εἶναι ὁ πρωτιστεύων τοῦ ἀραβικοῦ πολυθειστικοῦ συστήματος «al ilah-Allah» πού φυσικά σάν δαιμόνιο εἶναι αἱμοδιψής καί δολοφονικός.
Ὅσον ἀφορᾶ στήν ἀπορία γιατί δυτικοί ἐπιλέγουν αὐτό τό θρησκευτικό συμπίλημα σάν θρησκετική τους παραδοχή, ἡ ἀπάντησι εἶναι ἁπλουστάτη, διότι στή λεγομένη ἀπό δῆθεν «προοδευτικούς» Εὐρωπαίους, μεταχριστιανική ἐποχή μας ἔχει διαφθαρεῖ τό αἰσθητήριο τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου καί δέν ἀντιλαμβάνεται ὄτι ὁ ἀληθής Θεός δέν εἶναι ἐξουσία, βία καί ἐπιβολή ἀλλά ἐλευθερία, ἀγάπη καί ἀλήθεια. Ὑψώνουν τό ἰδεολόγημα τῶν ἀνθρωποκατασκευασμένων θρησκειῶν ὅτι ἡ ἐπιβολή, ἡ ἐκδίκησις καί ἡ ἰδιοτέλεια εἶναι τά ἀποδεικτικά στοιχεῖα τῆς ἐνθέου ἐπιτυχίας τοῦ ἀνθρωπίνου βίου. Ἐρωτῶνται κατόπιν τῶν ἀνωτέρω οἱ δημοσίᾳ διαμαρτυρηθέντες γιά τό ἔγκλημα τοῦ ἀποκεφαλισμοῦ, «προοδευτικάριοι», πού ἀπό ἀνοησία ἤ ἀπό σκοπιμότητα ἐξομοιώνουν τό Ἰσλάμ μέ τήν ἀποκεκαλυμένη ἀλήθεια τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ, πού παραδίδεται στήν Οἰκουμένη διά τῆς Ἀκαινοτομήτου Μιᾶς, Ἁγίας Ἀποστολικῆς καί Καθολικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, καί προσπαθοῦν μέ ἱστορικές ἀναφορές, στίς παρεκβάσεις καί ἀλλοιώσεις τοῦ Χριστιανισμοῦ (Ῥωμαιοκαθολικισμό καί Προτεσταντισμό), νά ταυτίσουν τά πράγματα, ἐσκεμμένα ἀποκρύπτοντας τήν Δ΄ Σταυροφορία τοῦ 1204 καί τήν βάναυση καί ἐγκληματική κατάλυση τῆς Ὀρθοδόξου Χριστιανικής Βυζαντινῆς Αὐτοκρατορίας, ἐάν εἶναι συμβατό τό Ἰσλάμ μέ τίς ἀρχές πού συγκροτοῦν καί συνέχουν τόν Εὐρωπαϊκό Πολιτισμό καί τό Εὐρωπαϊκό κεκτημένο;
Καί ἐπειδή εἶναι αὐταπόδεικτο καί πασίδηλο ὅτι δέν εἶναι, πῶς δέχονται να πλημμυρίζουν οἱ Εὐρωπαϊκές χῶρες ἀπό μουσουλμάνους ἐπήλυδες;
Για αὐτό εἶχα παλαιότερα ἀναφέρει ὅτι τό Ἰσλάμ ἀποτελεῖ μία καταστροφική λατρεία πού εἶναι ἀσύμβατος μέ τήν ἔννοια τῆς ἀνεξιθρησκείας, τῆς δημοκρατίας καί τῆς ἐλευθερίας τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ
