Άνθρωποι που χτυπήθηκαν από την οικονομική κρίση, αλλά και νέοι που γνωρίζουν την ανεργία στην εποχή του κορωνοϊού, κάνουν σπίτι τους το μεγάλο λιμάνι. Οι άστεγοι του Πειραιά δεν είναι όμως μόνοι. Δίπλα τους βρίσκεται ο ιερέας του ναού του Αγίου Κωνσταντίνου, Φανούριος Κατσαρός, που ετοιμάζει, κάθε βράδυ, μαζί με τους εθελοντές, συσσίτιο για όσους το έχουν ανάγκη.
Όταν ο ήλιος δύσει, τα πλοία δέσουν και οι ταξιδιώτες φύγουν στο λιμάνι επιστρέφουν οι μόνιμοι κάτοικοι του. Εκεί στο σκοτάδι ο καθένας έχει στήσει το δικό του «σπιτικό». Μια κουβέρτα λίγα χαρτόνια και διεύθυνση κατοικίας άγνωστη. Είναι οι άστεγοι του λιμανιού.
Είναι αυτοί που περιμένουν, περισσότερο από ένα πιάτο φαγητό, το άγγιγμα της επιβεβαίωσης, ότι υπάρχει κάποιος που τους θεωρεί ακόμα πολίτες. Αξιοπρεπείς και άξιους να αγαπηθούν. Αυτό το άγγιγμα, μαζί με το συσσίτιο που ετοιμάζουν οι εθελοντές του, προσφέρει πατέρας Φανούριος Κατσαρός.
Οι άστεγοι του λιμανιού, για πρώτη φορά μιλούν στο MEGA και περιγράφουν την περιπέτεια της ζωής που τους έφερε ως εδώ.
Φίλο, αδελφό, οικογένειά τους θεωρούν τον ιερά του ναού του Αγίου Κωνσταντίνου Πειραιά, οι άστεγοι του λιμανιού. Οικογένειά τους τον έχουν και οι εθελοντές που ετοιμάζουν κάθε βράδυ το συσσίτιο. Οικογένεια είναι όλοι, αφού κάποιοι γνωρίστηκαν κατά τη διαδικασία και δέθηκαν.
Το έργο του νεαρού ιερέα, στα έξι χρόνια της δράσης του, έχει γίνει γνωστό σε ολόκληρο τον Πειραιά. Οι άνθρωποι της φτώχειας και του λεγόμενου περιθωρίου, βλέπουν στη φιγούρα του τον άγιο του λιμανιού, όπως τον αποκαλούν. Τον δικό τους άνθρωπο που δεν τους περιφρονεί ποτέ.
Στο πρόσωπο ενός 32χρονου ιερέα που κάνει πράξη τις χριστιανικές διδαχές και των εθελοντών που έχει εμπνεύσει με τη στάση του, βρίσκουν οι άστεγοι και οι άποροι του Πειραιά τους ανθρώπους που τους στηρίζουν. Το Mega βρέθηκε στα συσσίτια του ιερού ναού Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης και κατέγραψε σκηνές αλληλεγγύης και ανθρωπιάς…
Στον Ιερό Ναό Αγιου Κωνσταντίνου και Ελένης, στον Πειραιά, από τις 11 το πρωί οι άποροι περιμένουν το συσσίτιο.
Τα αυτοκίνητα με τα τρόφιμα και τα γλυκά, από νωρίς το πρωί, σταματούν στην πόρτα του ναού και οι προσφορές των ενοριτών για τους φτωχούς λύνουν τα χέρια των εθελοντριών που κάθε μέρα πρέπει να ετοιμάσουν το συσσίτιο.
Η διαδικασία γίνεται με την επίβλεψη πατέρα Φανούριου. Του νεαρού ιερέα ο οποίος τα τελευταία 6 χρόνια που δραστηριοποιείται στις γειτονιές του λιμανιού, έχει γίνει η πιο αγαπητή φιγούρα, καθώς όπως λένε οι ενορίτες του, σε κάθε του βήμα τηρεί πιστά όσα δίδαξε ο Χριστός.
«Όσα έχεις δώστα στους φτωχούς»
Ο ιερέας, από πολύ νωρίς το πρωί, διασχίζει καθημερινά με τα πόδια το λιμάνι και τις γειτονιές του μέχρι να φτάσει στον ναό όπου ήδη το συσσίτιο παρασκευάζεται.
Άστεγοι, άνεργοι, οικογενειάρχες, ζουν τα τελευταία χρόνια από το φαγητό που τους προσφέρει ο Ναός.
Η διαδικασία δεν ολοκληρώνεται εδώ. Πολλοί νέοι καταφτάνουν για να βοηθήσουν στη διανομή κατ οίκων, καθώς ο ιερέας έχει εντοπίσει οικογένειες που αδυνατούν να φτάσουν ως την εκκλησία.
Παράδειγμα για τους νέους
Με μικρή διαφορά ηλικίας και με όπλο την καλοσύνη και το χιούμορ, ο πατέρας Φανούριος κατάφερε να εμπνεύσει πολλά νέα παιδιά ώστε να προσφέρουν κι εκείνα την φροντίδα τους σε όσους έχουν ανάγκη.
Με τα παιδιά της ενορίας μαζί του ο ιερέας ξεκινά, με το αυτοκίνητό του, για τη διανομή κατ οίκων.
«Βρήκαμε τον Άγιο του λιμανιού»
Τελευταία στάση, οι άνθρωποι που έχουν περισσότερο ανάγκη τη βοήθεια. Οι λεγόμενοι περιθωριακοί, οι άτυχοι της ζωής.
Οι φτωχοί του Πειραιά λένε ότι έχουν βρει τον δικό τους Άγιο. Τον μόλις 32 ετών ιερέα, που προσφέρει παρηγοριά, καλοσύνη, και χαμόγελο, σε ανθρώπους που τα χρειάζονται περισσότερο και από μια μερίδα φαγητό.
